Benim adım Frisk. Herkes tarafından dışlanıyorum. Annemden, babamdan bile.
Sırf masayı toplamadım diye tonla dayak yiyorum.
Arkadaşlarım ki onlara arkadaş denirse benimle dalga geçiyorlar. Ama bi gün:
Yine okula gidiyordum. Birkaç oğlan çocuğu etrafımı sardı.
??? "Naber güzelim"
Ben " Bırakın beni!"
Ben " İmda- HMM!"
Biri eliyle ağzımı kapattı. Beni boş bir eve attılar.
Birbirleriyle konuşurken onları duydum.
??? "Sıra sıra yapalım."
??? "Hamile kalmazsa iyidir"
??? "Umarım kız istekli çıkar ve işimizi zorlaştırmaz. Yoksa iş biraz fazla sürücek"
??? " Tamam hadi soyunalım. Ama ilk sen"
Bunları duyduktan sonra başımdan aşşağı kaynalar sular döküldü sanki.
Birgün illaki biri yapıcaktı ama daha çok erkendi.
Hemen camı kırdı. Camdan atladı. OLabildiğince hızla koşmaya başladım.
Aklımdan geçen tek bir şey vardı. İntihar etmek.
Bugüne kadar Ebott dağıyla ilgili birsürü efsane okumuştum. Oraya çıkan birdaha geri dönemezmiş.
Zaten beni seven kimse yoktu. Arkamdan ağlıyıcak biride yoktu.
Ozaman oraya atlamalıyım.
Ebott dağına tırmanmaya başladım.
Ve sonra ayağım dala takılarak büyük bir çukura düştüm...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Undertale - Aşk Acısı
Fanfiction"Seninle hep mutluyum" "Seninleyken kalbim daha hızlı atıyor." "Daha hızlı soluyorum" "Sen bana değer ilk kişisin" "Sans.. Seni seviyorum"
