Don't Trust Him

Bonus part 2

"Δεν θέλω να μιλήσουμε μαμα"φώναξε από το πάνω δωματιο
Ανεβηκα τις σκαλες και σταμάτησα έξω από την πορτα της και την χτυπησα
"Μαρίζα σε παρακαλώ είναι σημαντικο"είπα και η πορτα ανοιξε
Και εμφανιστηκε η Μαρίζα
"Ανάλογα με το τι θες να μου πεις"είπε απότομα χωρίς να με κοιταζει

"Θέλω να σου εξηγήσω τι έγινε σημερα"είπα και εκεινη φάνηκε σκεπτικη κ μετά από λίγο έκανε ακρη για να περάσω μέσα στο δωματιο

Εγω εκατσα στο κρεβατι της και εκεινη απεναντι στην καρεκλα του γραφείου και με κοιταζε αυστηρα

"Μην με.κοιτάς ετσι σε παρακαλω"είπα
"Ξεκινά να εξηγεις"είπε χωρίς να αλλαζει έκφραση

"Ήμουν στην ηλικία σου όταν τον γνώρισα στο γήπεδο έπαιζε ολυμπιακος-Αεκ.Τον εσωσα από αστυνομικό και μετά εκείνος εσωσε εμένα.Περάσαμε πολλά μαζί.Τον γνώρισα ταυτόχρονα με τον πατέρα σου βλέπεις,με διεκδικουσαν και οι δύο και γω ημουν ερωτευμενη και με τους δύο αλλά αγαπουσα τον Γιώργο σαν τρελη και αυτός...βασικά έτσι εδείχνε ...κάτσαμε αρκετό καιρό μαζί αλλά κάποια άσχημα γεγονότα όπως ότι μπηκε φυλακη ενώ δεν έφταιγε έφερε πολλές αρνητικές συνέπειες αλλά όλα αυτά δεν είναι για τώρα
3 χρόνια ήταν στην φυλακή και γω 3 χρόνια τον περιμενα η μέρα που θα έβγαινε ήταν η καλύτερη για μένα ενιωθα τόσο όμορφα που θα έβλεπα τον ανθρωπο μου ξανά. Όμως με παρατησε...εκείνη την μερα εφυγε χωρίς να δώσει εξηγήσεις...δεν τον ειχα ξανα δει ποτέ ούτε μου χε μιλήσει πήγε Ιταλία κι έφτιαξε εκεί την ζωή του όσο εγώ εδώ μαραζωνα.Ο μπαμπάς σου με βοήθησε να τα ξεπεράσω όλα...είχα φτάσει τοσες πολλές φορές στο θάνατο αλλά εκείνος ήταν πάντα εκεί για μένα ετσι είπα να του δώσω μια ευκαιρία και δεν το μετανιωνω γιατι τον αγάπησα και τον αγαπαω πιο πολύ απο όλα.Μου χαρισε την ζωή,μου χαρισε εσάς,ο Στέφανος είναι ο άνδρας της ζωής μου "είπα και δακρυα ετρεχαν στα μάγουλα μου ενώ όλες αυτές οι αναμνήσεις περναγαν από μπροστα μου Εκείνη η μέρα που με αφησε

"Λυδία εσύ θα πας σπίτι σου κι γω στο δικό μου"
"Ελα Γιώργο κόψε την πλάκα"
"Αντίο Λυδία"
"Σε μισωω"

"Ωω μαμα"είπε η Μαρίζα και με αγκαλιασε
"Γιατι δεν μου μίλησες νωρίτερα για αυτό "είπε και ειχε δίκιο
"Γιατι είχα κλείσει αυτό το κεφαλαιο τον ειχα ξεχάσει "ειπα καθαρίζοντας τα δακρυα μου
Κανονικά έπρεπε να γίνεται το αντίθετο εγώ να παρηγορω την κόρη μου για τέτοια θέματα οχι εκεινη εμένα