O bir gün;
hep hayalini kurduğu, gülüşüne tapacağı bir kadına aşık olacak.Eli ayağı birbirine dolanırken arkadaşlarına anlattığı kadın,ben olmayacağım.
O bir gün evlenmeye karar verecek.Ömrü boyunca yanında olmasını istediği kişi için en güzel yüzüğü seçecek.O yüzük benim parmağıma hiç değmeyecek.Beyazlar içinde ona sarılan ben olmayacağım.
Bazı geceler yanında pijamalarıyla ayaklarını uzatmış kahve içip film izleyeceği kadın bir başkası olacak.
En sevdiği yemekleri büyük bir mutlulukla yapan ve bazen ona mumlar içinde masa hazırlayan, evde yardım ettiği, yardım ederken şakalaştığı, onun her haline hayran olarak bakacağı kadın ben olmayacağım.
O uyurken yanında uyuyan, sarılıp koynuna iyice sokulan, gömleklerini ütüleyen, bazen onunla tartışan, hatta bazen büyük kavgalar edip hıçkırıklara boğulan bir başka kadın olacak.
Gitarını çaldığında ona şarkılarda eşlik eden ben olmayacağım.
Sokaklarda, deniz kıyısında, konserlerde elini tuttuğu, eğlendiği, mutlu olduğu, arabada yan koltuğunda oturup son seste şarkı söyleyip kahkaha atacağı kadın ben olmayacağım.
O bir gün baba olacağını öğrenecek.Ben hiçbir zaman onun çocuğunu taşıyamayacağım.Doğumda elini tutacağı kadın olamayacağım.
Canı sıkıldığında, içi acıdığında sigarasını yakıp sessizliğe gömüldüğünde elini tutup destek olacak olanı ben olmayacağım.
Minnet duyarcasına bakacağı, tatillere çıkacağı, ellerini koklayıp öpeceği, kokusuna hayran kalacağı, birlikte alışverişe çıktıklarında sıkıldığı halde ona belli etmemeye çalışacağı, değişik pozlarla dolu bir sürü fotoğraf karesini paylaşacağı, bazen yorgun olduğu için masaj yapacağı, saçlarını okşayacağı, birlikte kitap okuyacağı, çocuklarına harika bir anne olduğunu düşündüğü o kadın ben olmayacağım.Olamayacağım...
O, çocukları yuvadan uçunca sevdiği kadınla ikinci baharını yaşamak isteyecek.
Benimse ruhumdan kış hiç eksik olmayacak.
Ben eksik olacağım.
Bahar eksik olacak.
O olmayacak.Ben başka bir hayatın başrolü olacağım.
O hep en derinimdeki yaram kalacak.
Yine de bazen onu yanımda isteyeceğim.
Hiç olmayacak.
