Overlord~~25

3.4K 393 68
                                    

***Zawgyi***

ေဆးရံုမွာအခ်ိန္အေတာ္ၾကာကုသၿပီးေတာ့
Chanyeol အေတာ္ေလးသက္သာလာသည္။

အတိတ္ကိုသတိမရေသးတာနဲ႔
ေအာက္ပိုင္းေသတာကလြဲလို႔ သူဟာသာမန္လူတစ္ေယာက္လိုပါဘဲ...

Jongin နဲ႔အသက္ခ်င္းလဲသိပ္မကြာေတာ့
သိပ္မၾကာခင္မွာဘဲႏွစ္ေယာက္သားသူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခဲ့သည္။

"Jongin ငါအျပင္ထြက္ခ်င္တယ္ ေဆးရံုထဲမွာဘဲေနရတာမြန္းၾကပ္လာၿပီ"

"အျပင္မွာေအးတယ္ကြ မင္းလဲေနသိပ္ေကာင္းေသးတာမဟုတ္ဘူး....ဒီမွာဘဲေနပါကြာ"

"မင္းကလဲ ငါမြန္းၾကပ္လို႔ပါ လုပ္ပါကြာ ေနာ္ ေနာ္"

မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔အတင္းေတာင္းဆိိုေနတဲ့
Chanyeol တစ္ျဖစ္လဲ Reo ေၾကာင့္
Jongin သက္ျပင္းခ်မိသည္။

သူလဲမြန္းၾကပ္ေရာေပါ့....သူမ်ားေတြလိုေလ်ွာက္မွမသြားႏိုင္တာ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ဒီအခန္းထဲမွာဘဲေနေနရတာ ဘယ္ေလာက္မြန္းၾကပ္ေနမလဲကိုယ္ခ်င္းစာမိပါရဲ႕....

တစ္ခါတစ္ခါက် ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုမသိမသာၾကည့္မိရင္
အျမဲတမ္းတစ္ခုခုကိုစဥ္းစားေနတဲ့သူ႔ပံုစံကိုေတြ႔ရသည္။
အတိတ္ကိုမွတ္မိေအာင္စဥ္းစားေနတာျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါရဲ႕...မမွတ္မိတဲ့အရာကို အတင္းစဥ္းစားေနတဲ့သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္စိ္တ္မသက္သာတာေတာ့အမွန္ဘဲ

သူ႔ကိုအေႏြးထည္ခပ္ထူထူဝတ္ေပးလိုက္ၿပီး ဝွီးလ္ခ်ဲေပၚတြဲတင္ေပးကာ အျပင္ကိုထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ အျပင္ဆိုလို႔ခပ္ေဝးေဝးလဲမဟုတ္ပါဘူး ေဆးရံုေ႐ွ႕ကပန္းျခံတင္သာ...
ဆရာဝန္ကအရမ္းအေဝးႀကီးမသြားနဲ႔လို႔လဲမွာလိုက္လို႔ေလ

"Jongin "

အေဝးကိုခပ္ေတြေတြသာေမ်ွာ္ၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကိုေခၚလာတဲ့သူ႔ကို "အင္း" ဟုသာျပန္ထူးလိုက္မိသည္။

"မင္းငါ့ေၾကာင့္နဲ႔ပိုက္ဆံေတြအမ်ားႀကီးကုန္ေတာ့မွာဘဲေနာ္"

"ဘာလို႔လဲ?"

"ဟုတ္တယ္ေလ ငါေမ့ေျမာေနတဲ့ကာလမွာေရာ အခုမွာပါ ငါ့အတြက္ေဆးရံုစရိတ္ေတြမနည္းကုန္မွာ မင္းကိုအားနာလွၿပီ"

*Overlord*Where stories live. Discover now