30 Days Of Regret//shawn mendes

day three

  Sevgilim,
Cynthia'nın mesajını aldığımda evden nasıl dışarı çıktığımı hatırlayamıyorum bile.Tek bildiğim,endişeden titriyor olduğumdu.Evine vardığımda seni yerde gördüğümde bütün dünyanın başıma yıkıldığını hissettim.Sen hıçkırarak ağlıyordun,kafanı duvara yaslamıştın.Cynthia bir saattir böyle olduğunu söyledi.Adımı,canının acıdığını sayıkladığını,konuşurken nefes almakta zorlandığını anlattı.Bunların her birini söylediğinde kendimi ne kadar kötü hissettiğimi anlatamam,ama anlatsam da bana inanmazsın.Yanına yaklaştığımda kafanı bana doğru yavaşça çevirdin,yüzündeki üzgünlüğün yerini kızgın bir ifade aldı.Ayağa fırlayıp bana doğru yürüdün.
"Senin burada ne işin var?"diye bağırmaya başladın."Git buradan!"Gözlerinden yaşlar öyle hızla dökülüyordu ki senin çektiğin acının tamamını hissettiğime yemin edebilirim.Dudaklarımdan dökülen tek kelime adın olduğunda"Beni niye rahat bırakmıyorsun?Ne yaptığını göremiyor musun?"diye bağırmaya devam ettin.1 ay önce en içten gülüşlerin benken şimdi ise böylesine ağlamanın sebebi olmam,yaptığımın ne kadar affedilmez olduğunu gösteriyor.Bileğinden tuttuğumda,ağlamaktan şişmiş olan gözlerini bana kenetlendin"Ben...çok üzgünüm."den başka bir şey yapamadım o an.Diğer elinle elimi hızlıca ittirdin."Üzgün müsün?Evet Shawn,ben de üzgünüm.Ben sana ne yaptım ki?Yanında olmaktan başka hiç bir şey yapmadım.Ben seni sevmekten başka bir şey yapmadım."Son söylediğinle benim de gözyaşlarım dökülmeye başlamıştım."Seni seviyorum."diyebildim sadece.Sense yalan söylememi söyledikten sonra bana yumruklar savurmaya başladın.Seni sevseydim,sana bunu yapmayacağımı söyledin.Bense bir süre sonra ellerini tuttum.Yavaşça sıktığımda ellerini hızlıca geri çektin.Bana "Senden nefret ediyorum."diye fısıldadın."Bir daha sakın karşıma çıkma!"diye bağırdıktkan sonra ise odadan hızlıca çektin.Sen aşağı indikten sonra Cynthia beni yalnız göndermemek için benimle dışarı çıktı.Cynthia,beni yatıştırmaya çalıştı ama onun söylediklerine odaklanamıyordum.Benden nefret ediyor olmanı her duyduğumda,birileri beni bıçaklıyormuş gibi hissediyorum sevgilim.Bunu yazarken hayatımda hiç ağlamadığım kadar göz yaşı döktüğüme inanmayacağına eminim.Sen seni sadece kullandığımı düşünüyorsun ve benim elimde bu düşünceni değiştirebilmek için yapabileceğim hiç bir şey yok.Ama ben,seni asla kullanmazdım.Başıma gelen en güzel şeyi kaybettiğime inanamıyorum.Durumum iyice çaresizleşmeye başladı.Geri dönmeni istiyorum ama bunun için yapacağım her şey etkisiz.Tekrar bana beni sevdiğini söylemeni istiyorum.Anılarımız o kadar fazla gözümün önüne geliyor ki,seninle olmaktan başka bir şey isteyemiyorum.Önceden,bazen birbirimize bakıp,rastgele şeyler konuştuğumuz günler olurdu.Dans etmekten nefret ederim,ama senin için ederdim.Ellerini boynumda kenetlerdin.Benim ellerim ise yerleri oraymış gibi beline yerleşirdi.Kafamı eğip,boynuna gömerdim.Sen de başını omzuma yaslardın.İkimizin de birbirimizde kaybolup,gerçeklikten koptuğumuz anlardan biriydi böyle anlar.En çok sevdiğim zamanlar.Kahkahalarının sebebi olmayı çok özlüyorum.Arkadan yaklaşıp,seni kucağıma aldığımda ki çığlıkların,her öpüştükten sonra yüzümde oluşturduğun gülümseme ya da okuyor olduğun kitabı elinden çektiğimdeki tatlı kızgınlığın...Her şeyine o kadar alışmıştım ki."Seni sevdiği için yaptığını kabullenemiyor."dedi Cynthia."Sana aşık olduğu için."Doğru mu söylüyor sevgilim?Beni yaptığım şeye rağmen seviyor musun hala?Sevdiğin için nefret mi ediyorsun kendinden?Etme.Kendinden nefret etme.Seni hak etmediğim için benden nefret et.Bunu gerçekten hak ediyorum.Etrafına neşe saçan bir insanı öyle ağlattığıma inanamıyorum.Artık sana 6.ayımızda aldığım yüzüğü parmağında görememek beni çok üzüyor.Yan yana otururken elini kavrayıp,parmağındaki yüzüğü öpmeyi özlüyorum.Bırak artık seni öpmemi,gözlerine bakmamı dahi istemiyorsun.Başucumdaki çekmeceme,masamın üstüne,çantamın içine her elimi attığımızda,fotoğraflarımız,bazen bana verdiğim küçük notlar elime geliyor.Bunları yazarken de o fotoğraflarımıza bakıp duruyorum arada.Şu an önümde olan fotoğrafta ben seni yanağından öperken boynumu tutuyorsun,tüm içteniliğinle gülümsüyorsun.Yanağının yumuşaklığını dudaklarımda hissetmeyi o kadar çok istiyorum ki özlemim bin kat daha çok artıyor.Seni sevdiğimi herkese söylemek,bağırıp çağırmak istiyorum.Ama bana sen de dahil kimse inanmaz artık.Ama dudaklarını öpebilecek tek kişi olma ayrıcalığını kaybettiğimden beri kim olduğumu bilmiyorum.
Beni sevmenin canını acıtacağını hiç düşünmezdim.
Sevgiler,
Sen ne kadar inanmasan da seni kendinden çok seven pislik.