Chapter 1: Beginning

36 2 1
                                    

ADRIENNE

Its 4:30 am

Please come home

A voice said out of nowhere

I'am waiting

I can feel sadness and longing in his voice

I miss you....

In that nick of time I opened my eyes Seats, students, bus, haysttt I am in the school bus and who owns that voice anyway? Weird........

Again nangyari na naman, It's my 3rd time hearing that voice, di ko alam kung sino siya pero what's weird is that, his desperate cries makes me want to cry, ito ang dahilan kung bakit nagkakaroon ako ng insomia eh pero sino ka ba at ano ang kailangan mo saakin? Gosh I really need some coffee to waken my inner self.

And speaking of waking, I look at my seatmate

"Bakit mo nga ba ako ginising Leyon?Nakikita mo na ngang natutulog yung tao eh," I said to my seatmate na may kasamang pagtaas ng kilay. He's Leonardo Calipto my childhood bestfriend and I call him Leo for short

"Hahahahahahaha" bigla siyang tumawa ng wala sa oras, haystt whats new nga naman. Palagi naman tong sutil at lively. Haysttt bat ko nga pala naging kaibigan to?

Haysst di ko na maalala, hehehehehe ito kasi yung ayaw ko sa sarili ko palaging makakalimutin, anyway bawi naman sa ganda..hihihihihi

"Hey Claire wake up!" Haysst kahit kailan panira talaga to ng moment

"Your daydreaming again and whats worse is your grinning and I think I shoud start being terrified now," Hahahahahah ang cute niya talaga pag hinahawakan niya yung balikat niya pag sinasapak ko siya heheheheh. That what he gets when he mess with me. Hihihihi strong girl kaya ako pero weak naman pag dating kay Ji--

"Oh alah! Iba siya ihh, itigil mo nga yan, kanina simple grin lang ngayon ang lawak ng ngiti mo, nakakatakot kaya." Sabi ni Leyon na may kasamang terrified-look daw.

"Sino ba hindi mapapangiti kung bigla kong naalala yung asawa ko yieeeeeeeee," Sabi ko sakanya nang may pa cute style then bigla naman siyang nailang sa ginawa ko

"Anong asawa ka diyan, Teh single ka palang," Bigla niyang sabi saakin at dahil dun nagising tuloy ako sa realidad. Na single palang ako, hayyst the perks of being a single.

Panira talaga, maghanda ka saakin leyon maghihiganti ako. Napairap tuloy ako nang wala sa oras

"Sino ba kasi yang asawa mo ha?" bigla niyang tanong na nakangiwi, heheheh syempre sinapak ko ulit siya hehehehe

"Wala!" Sabi ko sakanya

"Bahala ka diyan" sabi ko sakanya sabay inayos yung mga gamit ko para mamaya

Nakita ko naman sa peripheral view ko na nakatitig nanaman ang kainyang mata.

Sino ba kasing tao ang di ma-aamaze pag nakatitig sayo ang pares nang mata na kakaiba ang kulay, his eyes has the shade of light blue - the color of the ocean.

"Sino ang mga baba dito?" Sabi ni manong driver kaya napatingin ako sa labas gamit ang isang part ng glass window

Naaninag ko naman ang isang paaralan sa di kalayuan

"Manong dito nalang po," I said to the driver, since malapit lang ang upuan namin sakanya di na ako mahirapan para sabihin yun kay manong.

Arcadian Academy: The Lost PrincessTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon