0.1

18 0 0
                                    

* flashback *

Taehyung oldukça minik ve seri adımlarını kum havuzunun yanında dizlerinin üzerinde çökmüş bir şekilde ağlayan çocuğa yöneltmişti. 

'' Neden ağlıyorsun? ''

Bir türlü meraklı bakışlarını üzerinde tavşan desenli tulumu olan çocuğun üzerinden alamıyordu. Küçük olan ağlamaktan kızaran minik burnunu çekti ve bir eliyle gözyaşlarını silip yıkılan kumdan kalesini işaret etti.

'' Yoongi hyung... o-onu yıktı. ''

'' Ah, bunun için ağlıyor olamazsın değil mi? Hadi ama üzülme birlikte tekrar yapabiliriz. ''

Taehyung gülümsedi ve karşısında duran bedenin elinden tutarak kiraz çiçeği ağaçlarının olduğu yere doğru ilerledi.

   '' Adım Taehyung ama sen Tae diyebilirsin. Sanırım ben de bundan sonra sana tavşan diyeceğim. Saklambaç oynamaya ne dersin? Şimdi gözlerimi kapatacağım ve yüze kadar sayacağım, anlaştık mı tavşancık? ''

Jungkook gözlerinin içinde beliren parıltıyla başını onaylarcasına salladı. O daha önce hiç arkadaş edinmemişti, her zaman parka gittiğinde etrafında koşuşturan çocukları hayranlıkla izlerdi... 

Taehyung yüzünü ve ellerini kiraz ağaçlarından birinin gövdesine gömerek çoktan saymaya başlamıştı. Jungkook dudaklarının arasında küçük bir kıkırdama kaçırıp parkın dışına  doğru ilerledi.

Küçük çocuk parktan epey uzaklaştığını bile fark etmemişti.  Saklanacak bir yer ararken dikkatsizce davranıp adımını kaldırımdan aşağı attı, hızla gelen bir aracın çarpmasıyla bedeni yere yığıldı. Bütün bilinci tam o an kapanmıştı...

...

Taehyung o gün belki de saatlerce adını bile bilmediği çocuğu aramıştı. Parkın içinde bakmadığı tek bir yer bile kalmamıştı muhtemelen.

'' Anne, tavşanımı bulmama yardım eder misin? ''

Genç kadın gülümsedi ve küçüğün saçlarına bir öpücük kondurdu.

'' Artık eve gitmeliyiz, oldukça geç oldu Taehyung. ''

* flashbackend *  


Draw me -VkookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin