İnsanın hayallerinin olması ne güzel şey belki de hayaller olmasa çoğu insan yaşamaktan vazgeçer. Hayata bağlayıcılığın bir bölümü de hayalden oluşuyor bence, çünkü hayallerde hiçbir kötü anı yok aksine her şey mükemmel orada. Belki de her şeyin yolunda olduğu tek yer orasıdır, kim bilir.
Hayatımızda bazı aksilikler, dengesizlikler olsa da çok da kötü olsa psikoloji yönünden içimiz hayallere dalarak mutlu olmayı ve etrafa pozitif enerji yaymayı başarabiliriz. Böylece geri dönen bir enerji oluşturabiliriz. Yani biz karşımızdakine güler yüzle iletişim kurarsak aynı enerjiyi geri alırız.
Her şeyden önce de kendimize bakmalıyız. Yaptığımız her şeyi kendi sağlığımız için hayatımız boyunca güzel bir yaşantıya sahip olabilmek için yapmalıyız.
Mutlu olduğumuz kişilerle birlikte olmalıyız, tabi doğru şartlarda. Sonradan canımızı yakmayacak olan insanlarla uzun ilişki kuracağımız insanları hayatımıza almalıyız. Her önümüze gelenle samimi olursak illa ki sonunda canımız yanar. Yanmaması için seçici olmalıyız. Seçici olduktan sonra da mutlu oluruz zaten, çünkü kimsenin canımızı yakmasına izin vermemiş oluyoruz. Arada patlaklar olabiliyor fakat insan her şeyiyle mükemmel değildir. Hayatı boyunca hiç üzülmeyecek, üzülmemiş insan yoktur. Olacağını da düşünmüyorum. Şuan fani bir hayat yaşıyoruz hiç kimse bir ömür boyunca ne sürekli mutlu olur ne de sürekli mutsuz. Önemli olan umudu kaybetmemektir.
