Bisous /Chanbaek

Take 3• Can't you please remember

Yine boş boş sınıfın duvarına bakıyordum, sınıfta yakışıklı bir çocuk vardı ve ben onunla ilgilenmiyormuş gibi yapıyordum, ama tabiki bu zordu. Kafama düşen bir not parçasıyla irkildim, öğretmeni dinlemediğim için fazlasıyla dalmıştım sonuçta. Kağıdı açıp içinde ne var diye baktım.
"Bugün beni okul çıkışı bahçede yaşlı ağacın yanında bekle Baekhyun, yoksa sana Meleğim mi demeliyim. -bu önemli bir konu-
-Chanyeol (çaprazında oturan gri saçlı çocuk)"
Bunu okuduktan sonra çaprazımda kimin olduğuna baktım. TANRIM ÇOCUK ÇOK YAKIŞLI. Benim 1 derstir kestiğim çocuk, bana az önce meleği olduğumu kastettiği bir not yazdı ve beni konuşmak için çağırıyor, bugün şanslı günümdeyim galiba. Kalbimin deli gibi atmaya başlamasıyla beraber zil çaldı. Chanyeol'u sınıftan çıkmadan yakalayıp arakasına atladım.

"Beni mi çağırdın~"

Tatlı gözükmeye çalıştım, başarmış olabilirim. Beni gülümseyerek arkasından indirdi.

"Ahh, evet Baek konuşmamız gerek."

Neden ciddi olduğunu bilmiyordum, ama oldukça ciddiydi.

"Ne hakkında, daha önce tanışmadık bile!"
Üzgün bir yüz ifadesi ile bana baktı
"Aslında tanıştık-"
Salak ben, salak ben, salak ben. Nasıl yakışıklı biriyle tanıştığımı unuturum. Kendimi affetirmek için çabalamaktan bıktım

"Ah özür dilerim, biraz balık hafızalıyım da. Aslında sen hiç unutulacak biri değils-"

O da benim sözümü kesti

"Hayır bu senin suçun değil, bu kaderin bize oyunu."

Bunu dediği anda kahkahalarımı tutamadım. Gerçektende, insanlar neden beni aptal şakalaeı için denek olarak kullanıyordu?

"Şu an ciddi misin?"

Yüz ifadesini bozmadı

"Evet, ben ciddiyim, seninle her yakınlaştığımızda, daha açık olmak için: öpüştüğümüzde, birden birbirimizi unutuyoruz."

Artık, umarım dediklerine inanmamı beklemiyordur, yanii, ben olsam beklemezdim

"Hahaha, biz bir kitapta falan mıyız? 

Bana yalvarırcasına bakıyordu

"Baekie, bana inanmayı dener misin?"

Ona inanmamı bekliyordu, pfffft. Bir drama dizisi mi çekiyoruz biz.

"Sana inanmamın tek bir şartı var, kanıtla bana."

Chanyeol dudaklarıma doğru eğildi ve dudaklarımız birbirine değdi. Ve.. ben.. onu yine unuttum.