Çığlık

kimsin ?

o gece lay her zaman ki gibi yakin arkadaşı olan luhanin evine geldi.

uzun bir süredir böyleydi korktuğu an evine çok yakin olan bu eve gelip sakinlesmeyi bekliyordu, daha sonra tekrar kendi evine uyumaya gidiyordu.

ilk gelisinde luhan onu o sekilde gorup cok fazla sasirsada simdi buna aliskindi.

lay ise her ne kadar yakın arkadaşı olsa da gece yarisi evli bir ciftin evine gelmekten cekiniyordu fakat yapacak pekte bir sey yoktu.

her gelişinde sehun ve luhan ona cok iyi davranip bütün korkularindan arinmasini sağlıyorlardi.  gerçekten , bu korkularin sebebi neydi ? neden heryerde o sesi duyuyordu ? delirmis miydi yoksa birileri onu delirtmek mi istiyordu ?

sanirim cevabını asla bulamayacagi bir soruydu bu.

~

luhan ona soğuk bi su getirdikten sonra elini tutup;

- lay , artık korkmani istemiyorum bi süreliğine burda kalmaya ne dersin ?

sehun araya girdi ve ' oh , evet. en azından sesler kesilene kadar hepimiz rahat uyumuş oluruz.'

Lay suyundan bir yudum aldı ve ; ' cok tesekkur ederim arkadaşlar ama artik gitme vaktim geldi,  iyi geceler ' diyip pek beceremese de gulumseyerek evden cikti.

ikisinede minnettardi fakat bu seslerin kesilmeyecegini biliyordu.

yolda soguk terler dokuyordu cunku karanlık ve sessiz yerlerden kucuklugunden beri korkardi.

aklina getirmemeye çalıştığı korkulariyla yuzlesme fikri de en az bu sesler kadar urperticiydi.

~

evine doğru girerken soğuk kanlilikla kapinin kilidinil acti.

tam o sırada evin mutfagindan gelen sesle kani dondu , 'iceri gel' ..