Zadanie na Język Polski

Charakterystyka wybranej postaci z książki M. Musierowicz: Kwiat kalafiora

Gabriela Borejko to wysoka 16 letnia dziewczyna, główna bohaterka książki Małgorzaty Musierowicz pod tytułem Kwiat kalafiora. Mieszkanka poznańskich Jeżyc i przez moment głowa całej rodziny Borejków...

Jest to wysoka, szczupła blondynka z krótkimi i prostymi włosami, o piegowatej twarzy i brązowych oczach. Nie zwraca dużej uwagi na swój wygląd, nosi głównie sportowe ciuchy albo jeansowe spodnie, często delikatnie zniszczone. Rzadko ubiera się w wytworne sukienki, na przykład podczas imprezy sylwestrowej u Joanny ma problem ze znalezieniem odpowiednich ubrań. Dokładnie odwrotnie niż jej młodsza siostra Ida, nie używa makijażu. Jest bardzo wysportowana - ćwiczy koszykówkę w klubie, a bieg truchtem przez ulice Poznania to dla niej codzienność. Nie zmienia to jednak faktu, iż jest to dziewczyna bardzo inteligentna (poprawnie domyśliła się jakie są zamiary Janusza Pyziaka) i posiadająca dużą wiedzę, pochodzącą głównie z książek - lubi czytać Arystotelesa. Dziewczyna jest otoczona gronem przyjaciół - Anielą, Robrojkiem, Pawłem, Danką a nawet Januszem Pyziakiem, co świadczy o tym, że ma łatwość w nawiązywaniu kontaktów i utrzymywaniu przyjaźni. Nie boi się krytykować czyjegoś zdania czy postępowania, zwłaszcza jeżeli ten ktoś na to zasługuje. Przykładem tego jest sytuacja, w której Pyziak zaleca się do Gabrieli, a ta odrzuca jego propozycję i przypomina mu, że sposób w jaki traktuje dziewczyny, nie jest właściwy. Gabriela jest osobą odważną i niebojącą się niebezpieczeństwa. Świadczy o tym to, że kiedy została poproszona przez dozorcę o zejście w nocy do piwnicy, z której słychać dziwne odgłosy, zrobiła to bez wahania. Dziewczyna jest też zdeterminowana – gdy postanowiła przeprowadzić eksperyment z sygnałem dobra, robiła to, mimo różnych, często zniechęcających zachowań innych ludzi. Gdy jej mama chorowała, była gotowa przejąć po niej wszystkie obowiązki domowe, w tym gotowanie czy odprowadzanie młodszych dzieci do szkoły. Świadczy to o jej poczuciu odpowiedzialności i zaangażowaniu w sprawy rodzinne. Mimo wyraźnej chęci pomocy, często wpadała w gniew, przez co siostry nie lubiły być pod jej kuratelą i często narzekały, co jeszcze bardziej potęgowało jej wybuchowość.

Osobiście popieram sposób myślenia Gabrieli i myślę, że większość jej zachowań jest słuszna, albo co najmniej zwyczajna i typowa. Oczywiście zdarzają się także zachowania negatywne, jak zbyt łatwe wpadanie w gniew. Nie zgadzam się z nimi i ich nie popieram.