mafyanın ateşi

1*

Gök gürültüsünden dolayı sıçrayarak uyandım. Etrafa bakındığım da  şiddetli bir şekil de yağmur yağıyordu. yorganımı yavaşca üzerimden ittip pencereye ilerledim perdemi kaldırmamla yine gök gürüldedi.

oldum olası nefret ettim şu gök gürültüsünden diye mırıldandım. perdemi sertçe cekip yatağıma geri otturdum. Komidinin üstünde ki saate gözüm kaydı.       02.00 

sabaha kadar uyuyamayacağım kesindi. belki de dışarı çıkabilirdim  bahçede yağmuru izleyebilirdim. gök gürültüsünden korksam bile. pjamamın üstüne lila şişme montumu giydim.

odamın kapısını açıp sesizce merdivenlerden salona indim. salondan dış kapıya doğru ilerlerken yerdekı vazoya ayağım takıldı vazo düşücekken son anda yakaladım.

lanet olsun bu kadar sakar olmak zorunda mıydım?  kapıyı açmamla yüzüme sert rüzgar  akın etti.  yağan yağmur gittikce şiddetini arttırmıştı. montuma daha çok sarıldım. dışarıya adımımı attım. Bahçede ki sandalyelerin tekine otturdum.  gözlerimi kapattıp arkama yaslandım.

aklıma yine o geldi ; Arda çocukluktan beri ona karşı içimde her zaman bir şey vardı. Ama o bunu hiç bir zaman fark etmedi. Bende de ona bu gerçeği dille getirecek cesaret yoktu zaten. 

her zaman belkilere tutunuyorum olurda bir gün beni farkederse onu hiç bırakmayacağım...

***

sabah annemin cırlaması yüzünden harika(!) bir güne başlamıştım.  lavoboya gidip ellimi yüzümü yıkadım.kendimi dolabımın önüne attıp formalarımı üstüme geçirdim. saçlarımı oldum olası sevmemiştim tıpkı bir portakala benziyordum. saclarımı hızlıca düzleştirip sade bir makyaj yapıp merdivenlerin son iki basamağını atlayarak indim. mutfağa annemin gittim. yanağına sulu bir öpücük koyup dış kapıya koştum. kahvaltı etmiyicek misin? diye cırlayan annemi duymamazlıktan geldim.

botlarımla montumu giyip beremi kafama geçirdim.  hızlı adımlarla ilerlerken evden çıkan ardayı gördüm. bedenimi heycan sardı bir anda.   hemen saçımı düzelttim.  ve  beni farketti. öylece durdum. etrafına bakındı ardından tebessüm etti. otuz iki diş gülümsedim. kulaklıklarını kulağına takıp hızlı adımlarla ilerlemeye başladı.  

ardayı tam olarak hislerim altıncı sınıfta başlamıştı. o benden o zamanlar bir yaş büyüktü biliyordum beni hiç bir zaman fark etmeyeceğini ama ona karşı sevgim hiç bir zaman eksilmedi olurda onu hayatımdan çıkartırsam eski bir yaren kalmamış demektir bu. 

***

otobüsten inip. okula girdim kenarda arkası dönük duran ezgiye doğru koşup üstüne atladım. 

çok mutluyum çok diye bağırdım.

ezgi altımda kıvranırken gerizekalı noldu yine.. anam sırtım valla gitti sırtım diye hayıflandı.

beni fark etti arda bana tebessüm etti inanabiliyor musun? yıllar sonra inanamıyorum diye çığlık attım.

ezgi göz devirdi. ne zaman şu çocuktan vazgeçiceksin merak ediyorum dedi.

hiç bir zaman... onca zaman geçmedim. şimdi hiç geçmem.

büyük konuşma cicim. karşına öyle biri çıkar ardayı tanımaz olursun.

dünyanın ister en iyi adamı en yakışıklı adamı olsun yine de vazgeçmem.

ANAM beeen geldim. bu sefer ki hikayenin tutacağını inanaıyorum. ya çok heycanlıyım.

siz ne düşünüyorsunuz kızımız çok emin arda konusunda sizce hep ardaya karşı duygu mu besleyecek yoksa yeni aşklara mı yelken açıcak