Hold On Don't Let Go

5. Nightmare

Autumn's point of view

Napadilat ako ng bongga nang tumunog ang alarm clock ko, monday na naman! Ano ba 'yan!

Nakapikit ako ulit na bumangon, nakakatamad! Para akong zombie na galing sa laboratory na pinakain ni flakka drugs. Pero syempre charot lang 'yun, ang ganda ko kaya.

Nang na'sa shower ako ay muntik akong madulas dahil sa bonggang pag-atras ko dahil sa sobrang lamig ng tubig galing sa shower.

Nagbihis ako at namalayang baliktad ang uniform ko, i 'grr-ed'.

Naglakad ako papunta sa campus at naabutan si Drake. . . na nakatitig at nakangiti lang 'kay Kylie habang naguusap sila sa gate. Ito talagang higad na ito.

"Bhe! Balita ko mag-on na 'daw si Sanchez saka si Kylie."

"I know girl, kagabi pa on social media. 'Ya know, pinalitan ni Drake 'yung relationship status niya from single to in a relationship with Kylie Miller."

"Ay 'weh? Tataa?"

"Kaloka ka, nagtanong ka pa!"

Tumakbo ako't yumakap sa braso ni Drake, he looked pissed and gave a glare when he saw me so i gave a distance.

"Anong pinaguusapan niyo?"Nakangiti ko'ng tanong."It's none of your business."I pouted and hitted Drake's arm.

"Sungit nito."Sumingit naman si higadudu."Actually we are talking about our date night."My smile automatically faded. Wait what did she just said?

"Ano?"

"Date night namin kamo, deaf."She 'tsk-ed' and clung into him, parang may tumusok na kung ano sa puso ko na ikinadahilan ng pagkunot ng noo ko. Napatingin ako 'kay Drake na parang walang paki'elam.

"Excuse us."Binunggo nila ako't umalis. What the. . .

Sumunod na'rin ako pagkatapos at nagtungong classroom.

She just stole my seat! She's so---

"Claire! Here!"Tawag sa akin ni Dylan, he tapped the chair beside him at umupo ako doon."Dylan ano ba'ng nangyayari?"

"What? Ano ba'ng meron?"

"Tungkol kanila Drake at Kylie! Bakit bigla nalang sila naging close tapos mababalitaan ko nalang na sila na? Can you please. . . just explain?"Pati siya ay napakunot-noo at napatayo.

"Ano? Wala akong kaide-ideya doon!"

Napalingon ako sa dalawa na nagtatawanan, i gritted my teeth and my hands curled into a fist. I can't let her take him away from me.

"Are you okay?"Napahinga ako ng malalim at pinakalma ang sarili ko.

Pero buong klase lang namin ay nakatuon lang ang atensyon ko sa'kanilang dalawa, nanggigil ako na ewan! Grr!

Lunch time came and they are still together, nabwisit lang ako lalo ng bilhan niya si Kylie ng pagkain, samantalang sa akin ay parang napipilitan pa siya kapag nagpa-palibre ako dati.

Hindi na ako nakapag-timpi at lumapit ako sa'kanila, leaving Dylan for a second and wearing my calm expression.

"Drake! Pwedeng sum---"I didn't finished my sentence when they quickly left. Mga bastos.

"Hey, i didn't know you left, leaving me alone talking to myself."Dylan held my wrist and laughed."Ang mabuti pa ay kumain na muna tayo, mamaya mo na isipin si Drake."

Throughout the day, they are still together. Parang wala lang sa'kanya na kapag dumadaan ako sa harapan niya, trying to make him notice me.

Dismissal came, nagpaalam na si Dylan dahil may dinner night siya with his family kaya syempre naiwan ako and i was waiting for a bus to pass by.

"You're being alone again."Alam ko kung kaninong boses i'yon kaya nanumbalik ang inis ko, hindi ko siya kinibo nanatiling nakatingin sa kalsada.

One bus stopped infront of me and the door opened so i was about to step in when i was pulled back.

"Anong problema mo?!"

"Why aren't you talking to me?"He blankly asked."Anong paki'elam mo?!"The bus ran off.

"Will you just stop shouting at me?"Piniglas ko ang braso ko sa kamay niya."Ikaw kanina ka pa!"Dinuro ko siya at nagigting ang panga ko.

"Bakit ka ba nagagalit?"He asked in annoyance."So ako pa itong tinatanong mo?! Why don't you ask yourself?!"

"Pwede ba'ng huminahon ka lang? Nakakahiya ka sa ibang ta---"Napa-ismid ako't huminga ng malalim."Wala akong paki'elam kung nakakahiya ang ginagawa ko. As far as i know, walang hiya ka talaga!"

"You're annoying."He turned his back at me."Well and so are you! Peste!"Sigaw ko sa bwisit niyang likod at padabog na naglakad paalis patungo sa ibang direksyon.

Kumukulo na naman ang dugo ko! Jusmiyo marimar.

Habang pauwi ako ay hindi ko namalayang tumu-tulo ang luha ko, nangingi-babaw ang selos, galit at lungkot sa akin kada maaalala ko ang mga senaryo kanina.

Kinuha ko ang panyo at tali ko sa backpack ko, nahulog i'yon kaya binalikan ko pero may nakahawak na doon. . . he was following me the whole time.

Hinablot ko sa'kanya ang panyo ko at agad na tumalikod para ipagpatuloy ang paglalakad pauwi.

Ramdam ko'ng iniharap niya ako sa'kanya pero hindi ko na makita ang mukha niya dahil sa nanlalabo ang paningin ko dahil sa mga luhang namumuo, naramdaman ko ang pagluwag ng kamay niya sa braso ko.

"Ba---"

"T-Tatanungin mo ako kung bakit ako nagkakaganito? Dahil l-lang naman ito s-sa gagong katulad mo."Tumulo ang luha ko kasabay ng pagtulak ko sa'kanya.

"K-Kayo na pala ni Kylie, c-congrats ah? Kaya pala ang l-lamig mo sa akin kasi andiyan siya, kahit saan ka magpunta siya ang iniisip mo tapos magagalit ka sa akin dahil s-siguro ginugulo ko ang imahinasyon mo para sa kinabukasan niyong d-dalawa."I wiped my tears.

"D-Drake alam mo? P-Paasa k-ka eh."

The rain started.

"Umasa ako dahil sa mga kakaiba mo'ng mga galaw! A-Akala ko g-gusto mo 'din ako, pero ano?! Nganga!"

"Oo! Wala akong karapatan magselos kasi wala namang tayo, pero may karaptan akong masaktan dahil nagmahal ako!"

"A-Alam mo namang g-gusto kita di'ba? Pero d-dahil sa alam mo na ay natuto ka'ng paasahin ako."

"T-Tapos m-minsan, napapaisip na lang akong kausapin ka kaso andoon 'yung thoughts ko na, baka i-seen lang ako nito, baka maka-istorbo lang ako, baka busy 'yun sa iba, d-di naman ako rereplayan n'un, pero hindi eh, makapal 'rin ang mukha k-ko."I tried to smile but my heart keeps on pursuing me to stay on the frown.

"S-Sometimes you m-make me f-feel like i actually have a c-chance but when i t-try to t-take that c-chance, you m-make me r-realize i n-never d-did."I gulped and bit my lower lip."I-I prefer v-vibrate than r-ringtone, mas ayos na ang n-nararamdaman kaysa sa n-naririnig lang."

"A-At ngayon, gusto ko isampal sa pagmumukha mo na simula n-ngayon, hindi na kita gugustuhin pa."

"You know why i always call you stupid? It's because you putted so much hope on me, i'am not afraid if i can't make you happy. Tanga ang tawag doon."Banat niya.

"That is why i'am letting you go."

"Don't worry, after this i'll never chase one of my biggest nightmare."My hands curled into fists.

And it was my turn to leave him.