Help?

Title your Story Part

Ik keek uit het kleine raampje van het vliegtuig. Ik kon het nog steeds niet geloven. Ik, demi lovato het stille meisje, in een vliegtuig op weg naar New York! Ik glimlachte en keek even rond in het grote vliegtuig. Niemand herkende me nog, maar dat zou snel veranderen. Bij mij in de stad herkende iedereen me al. Ze riepen naar me en sommige mensen wilden zelfs een handtekening of met me op de foto. Ik dacht terug aan de dag waarop dit alles gebeurde...

-de deur van de klas ging open en er stond een vrouw in een net mantelpakje en haar bruine haren in een hoge staart. Iedereen keek op, behalve ik. Dat zal wel een of andere lerares zijn die iets nodig heeft, dacht ik bij mezelf. De vrouw keek in een soort mapje. 'Zou Demi Lovato even mee kunnen komen naar de gang?' Vroeg ze. Ik keek verbaast op en liep naar haar toe. Ondertussen bedacht ik me wat er kon zijn. Had ik een toets verpest, of een regel overtreden? Ik zou niet weten wanneer. Toen we op de gang stonden keek ik de vrouw vragend aan. Ze glimlachte even en begon met praten. 'Demi Lovato, ik mag je van harte feliciteren met het winnen van de zangwedstrijd. We gaan volgende week naar New York voor de finale. Dan mag je gaan strijden tegen mensen uit andere landen!' Zei ze lachend. Ik sloeg mijn handen voor mijn mond. Ik was die wedstrijd allang vergeten! Alana, mijn beste vriendin, had me overgehaald om mee te doen en ik had het maar gewoon gedaan. Ik ging er niet vanuit dat ik hoog zou komen, of überhaupt zou winnen. Ik lachte breed en bedankte de vrouw. Ze gaf me nog een soort boekje met alle info en vertrok weer. Die dag had ik alleen nog maar feestgevierd op school. Ik had Alana getrakteerd op ijs en na school ben ik meteen naar huis gegaan voor de voorbereidingen. Ik kwam op tv! De rest van de dagen tot de vlucht gingen snel, gelukkig maar. En nu zat ik hier, in het vliegtuig naar New York, en ik had er zoveel zin in!