The Dead Body

Chapter 4.

LIZ POV

Nang dahil sa pag ibig, handa kang gawin ang lahat kahit hindi ka nakakasigurado kung maganda ba ang resulta nito. Alam ko ang feelings na yon.

Oo nakita na namin ang kabuoan ng video ni daddy. Isang kasamahan niya ang namatayan ng asawa, hindi niya matanggap ang pagkawala nito kaya binuhay niya ng walang kasiguraduhan. Yun ang dahilan ng lahat ng to. Virus ang resulta ng pag buhay niya ng patay na kumalat.

I dont understand, bakit kaylangan pa itong mangyari?

Nang dahil sa pag experiment niya ang daming pamilya ang nawala, ang daming taong nawalan ng pamilya. Ang dating payapang lugar, nagmistulang impyerno na.

"Lets go back." Pagbasag ng katahimikan ni Ice.

Tumango lang ako bilang sagot at tumungo pabalik sa sala.

Nang makabalik na kami, sobrang dilim ng paligid at tila kandila lang ang nagsisilbing ilaw namin.

"Why--" Naputol yung sasabihin ko ng takpan ni Ice ang bibig ko.

"Lower your voice or else dudumugin tayo dito." Demand niyang tugon.

*bogss*

"Shhhh. Dont make any noise." Warn ni jonathan.

"What's happening?" Tanong ko.

"Maraming walker sa labas ang nagkalat. Madalas sa gabi sila kumakalat. At sa tingin ko, marami ang nakaharang sa pintuan at medyo naamoy tayo." Sagot ni ethan.

"What are going to do now?" Kinakabahang tanong ko.

"Well be fine liz." Tugon ni emary.

"Just dont make any noise at wag na wag kang lalapit sa pinto at bintana kung gusto mong mabuhay pa." Cold na sabi ni ice.

Kasalukuyan kaming kumakain ngayon ng marinig nanaman namin ang kalampog galing sa pinto. Ang mga kasama ko ay parang walang naririnig pero ako, hindi na ako mapalagay sa kinauupuan ko dahil sa takot na baka mawasak ang pinto at makapasok sila dito.

Tumayo si jonathan upang sumilip sa bintana habang nag libot si angeline at emary, sa kusina naman pumunta si ethan.

"I'm scared." Wa sa wisyo kong sabi.

"Dont be." Cold yet comforting.

"Ice its bad." Sabi ni jonathan. "Sa tingin ko hindi na tayo aabot ng umaga dito. Mas dumadami ang mga walker sa balas ng pinto. Mas naamoy nila tayo at ano mang oras mawawasak na ang pinto." Sabi ni jonathan na nakapa hinto ng hininga ko.

Si erin. Hindi ako pwedeng mamatay dito, pano si erin? Ako nalang ang meron sya.

"Pack everything. Were leaving." Sabi ni ice.

Hinawakan niya ang kamay ko at tumayo. Dumiretsyo kami sa kusina at nadatnan namin sila emary na nag uusap.

"We need to leave." Sa sinabi ni ice agad silang nag madaling lumabas ng kusina. Tila alam na nila ang nangyayari.

Sumunod naman kami sa kanila sa sala. Nag hahanda silang lahat para sa pag balas nain dito sa bahay.

"Just hold me. I wont let them hurt you okay?" Sabi ni ice at wala sa wisyo akong tumago.

"Problema ice. Pinalilibutan na nila tayo." Sabi ni ethan.

"May alam akong daan." Dito ko last na nakita ang daddy ko na nasa wisyo. Dito ko huling nakita ang pamilya ko. Ang attick kung saan naligtas ang buhay ko.

Una akong umakyat sumunod si emary at ang iba pa. Mula sa bintana palabas, kita ang sakyanan na nasa katapat ng bintana. Thank god at di na kailangang tumakbo.