Story of my life {dutch}

24-11-18

Ik kan niet zeggen dat het super goed met me gaat. Dan zou ik liegen. Het leven is gewoon zwaar momenteel. Mijn broer heeft veel pijn, hij ligt nu ook beneden op de bank van de pijn. Niemand in mijn omgeving (op mijn gezin na) snapt het. Geen één vriendin hier in de buurt is zo van: "wow omg gaat het nu wel goed met je". Dat verwacht ik ook niet, dit is wel heel overdreven. Het is meer dat niemand het maar ook een beetje begrijpt. "Fijn toch, dat ze nu weten welke ziekte hij heeft," zeggen ze dan. Dat ze weten welke ziekte hij heeft, betekend niet dat de pijn weg is. Ze hebben hem medicijnen gegeven die hij moet innemen, maar die werken nu niet. Hij heeft super veel pijn en het is zo naar om dat te zien.

Zo meteen heb ik een wedstrijd. Hopelijk gaan we die winnen. Ik kan alleen maar de eerste helft spelen, want ik ga daarna naar de verjaardag van mijn opa. Hij is vandaag 93 geworden en hij woont hier 2 uur vandaan. Ik heb er super veel zin in, want dan zie ik mijn hele familie weer. Als het goed is komt iedereen, dat zijn dan 75 mensen ongeveer. Ik zie sommigen maar één keer per jaar, op mijn opa's verjaardag, vandaag dus. 

Zelf ben ik ook bijna jarig. Ik word over precies 1 week, dus op 1 december, 14 jaar. Ik heb die dag ook een wedstrijd en ik ben pas 5 uur 's middags thuis dus dat is echt heel irritant. Ik vier waarschijnlijk dan mijn verjaardag met een paar vriendinnen dus dat wordt gezellig hoop ik :) De volgende dag vier ik het samen met mijn moeder voor familie. Mijn moeder is namelijk op 12 december jarig. Door sinterklaas enzo zou ze anders haar verjaardag niet vieren, dus heb ik aangeboden dat zij het ook op 2 december zou gaan vieren. 

Het enige nadeel van allebei de verjaardagen is dat ik het gespreksonderwerp al wel weer weet. Mijn broers ziekte. Waarschijnlijk gaan daar 9/10 gesprekken over. Fijn dit.

Ik weet eigenlijk niks meer te vertellen haha, dus jaa dit was het :)

Xx Isa