The Mask series 1 Caleb Samorra

Prologue

Mariin ako napapikit nag makita ko ang litrato ng nobyo ko at ang matalik nitong kaibigan na naghahalikan.

Pakiramdam ko may matulis na bagay ang bumaon sa dibdib ko at hindi ko magawa alisin.

tuloy tuloy ang pag daloy nag luha ko habang nanlalabo ang paningin na nakatingin sa litrato.

bakit ngayon pa!
bakit ngayon pa kung kailan ng luluksa sila sa pag kamatay ng kanilang kaibigan at pag kakacoma ng isa sa kanila.

Nangingining na kinuha niya ang kanyang cellphone at tinawagan ang isa sa kanyang kaibigan.

"M-Morgan,i-i n-need you!" pag kasagot nito sa kanyang tawang
mabilis na din nito pinatay.

walang pa isang oras humahangos na pumasok sila sa kwarto ko.

napahangulngol ako sa kanilang harapan at walang pakielam sa paligid. naramdam ko lang ang yakap sakin nag lima kong kaibigan at ang pag papatahan nila sakin.

sobra sakit na ang taong pinag katiwalaan ko nag labis ang mismo manloloko sakin.

"it's ok,nandito lang kami" si Morgan na lagi galit ay bigla bumait.

"ngayon kayo susunduin tama ba ako?" tanong ko sa kanila.

nakagat ko ang ibabang labi ko na kokonsensya ako tinalikuran ko sila pero ngayon ako ang nangangailangan ay binalikan nila ako at ako parin ang inuna.

pinakalma ko sarili ko sabay punas sa mga luha ko sa mata.

"sasama na ako sa inyo!" seryoso ko sabi sa kanila na kinagulat nilang apat.

"bru,seryosa ka?" tanong ni Juno sakin.

nakangiti ako tumango sa kanila na sinuklian naman nila nag mahingpit na yakap bago nila ako tulungan na mag empake ng mga gamit ko.

napatingin ako sa side table ko kung saan naroon ang litrato namin anim na mag kakaibigan.

sorry heaven kung tinalikuran kita at sila pero pangako lagi na kayo ang uunahin ko at hindi kami titigil hanggad hindi ka namin na bibigyan ng hustiya.

mabilisan ako nag impake sa tulong ng mga kaibigan ko at nag matapos na ay hinayaan ko ang sarili na titigan ang bahay na puno ng pangarap namin dalawa pero ngayon ay nag laho na!

napailing ako kinuha ang litrato namin dalawa bago tinapon sa basurahan...

hindi siya kawalan sakin dahil siya ang nawalan ng katulad ko.

mabilis kami lumabas ng bahay at sabay sabay na sumakay sa kotse para mag tungo sa daungan.

Edz Pov

nakangisi ako napatingin kay Caleb
na nakikipag tawanan sa mga kasama namin.

Mapapatawad pa kaya niya ako sa ginawa ko sa kanya kung sakali malaman niya ang totoo?

tanong ko sakin isip. Napabuntong hininga ako nag dumating ang amin sundo, hindi siya ang babae una namin nakita sa sementeryo ang babaeng kaharap namin ay walang maskara at nakangiti.

"kamusta? ako nga pala si Rue, ako ang magiging Shadow nyo!"

nangkatinginan kami mag kakaibigan sa babaeng walang iba emosyon kundi ang ngiti nito sa labi.

tumango lang kami bilang sagot sa kanya.

"ready na ba kayo na pumasok sa magiging bago nyo mundo?"
tanong nito samin sabay senyas sa dalawa babae nakamaskara,i nilagay nag mga ito ang maskara na may ibat ibang desenyo at kulay.

"kung wala kayong pag dadalawang isip suotin ninyo ang maskara nasa inyong harapan!" nakangiti man siya pero seryoso ang kanyang pag kakasabi.

ako ang una lumapit at kinuha ang puting maskara na buong mukha ko ang matatakpan.

sumunod ay si Morgan na sinundan nila Juno,Jazz at lahat kami ay napatingin kay Caleb na may pag aalinlangan sa mukha.

huminga muna ito nag malalim bago nag lakad patungo sa pinaka huling maskara.

sabay sabay kami tumingin kay Rue na ngayon ay malungkot na nakatingin samin.

"ang maskara na inyong suot ay kakambal na nag inyong pag katao"

tinuro nito ang likod namin kaya tumingin kami. Nakita naming lima ang isang yate na may nakasulat na Mask.

"mula sa araw na ito hindi ninyo aalisin ang Maskara nayan!" napasunod kaming lahat sa kanya nag mag tungo ito sa yate.

"sa inyong pag tulog,pag gising,pag ligo at pag kain o kahit anu pa ang gagawin nyo!"

"sa madaling salita walang pwede makakita nag inyong mukha kundi ang mga shadow lang at ang Queen"

napatigil ito sa pag sasalita nag mag taas nag kamay si Caleb.

"bakit ikaw walang maskara?"
tumango naman kami na kinangisi niya. " i mean shadow din naman si Yuweh pero may maskara siya bakit ikaw wala?" nag tataka namin sabi.

"di ko kailangan nag maskara!" cool nitong sabi samin habang nakapamulsa ang kanang kamay at pinag lalarua naman sa kaliwang kamay nito ang mansanas.

"Masyado ako maganda,hindi kaya itago sa maskara at saka si Yuweh kaya nakamaskara yan ay dahil-----" hindi nito natapos ang sasabihin ng may kutsilyo lumipad sa gawi nito na suwabe nito sinalo gamit ang dalawang darili sabay kagat sa mansanas.

nanlalaki ang amin mata na nag salitan nag tingin sa kutsilyo at kay Rue..

ngumiwi naman ito na para bang sinasabi na hindi lamang yun ang kanya kayang gawin.

nakaramdam ako nag pagkabuhay sakin dugo nais ko maging malakas para makapag higanti sa mga demonyo naging dahilan kaya nawala sa kanila si Heaven.