Pusong Manhid

34. A fool in love.

EARL

I woke up to the sound of my alarm clock. Madalas naiinis ako sa tunog nito pero hindi ngayon. In fact, nakangiti pa rin ako at yakap-yakap ang unan while i dismiss it.

Pilit kong binabalikan ang masarap na panaginip ko tungkol sa amin ni Mary. We were on a honeymoon in a beautiful island somewhere. Kahit sa panaginip ko, i think i got really excited sa SPG part kaya na-skip ang wedding scene sa panaginip. Nakakabitin lang kasi bago pa kami maging intimate, tumunog na ang alarm ko. Kahit nabitin, natuwa pa rin ako kasi kahit sa panaginip, we ended up being together.

Ganito siguro talaga ang epekto ng tigang, kung anu-ano na ang napapanaginipan.

Napatingin ako sa junior ko. Oh wow! Ready na itong lumusob sa giyera.

"I'm sorry junior for not being active lately. You see, i'm saving the best for last. Kapag sinuwerte tayo, i'm sure it will be worth the wait."

Kinausap talaga ang mini-me? Natatawa ako sa sarili ko at napapakamot ng batok.

But at least nabawasan ang stress ko kasi i told my parents yesterday the truth about the fake relationship na hindi ko naman talaga intention na itago ng matagal sa kanila. As expected, they were disappointed of course, kasi maliban sa it's bad to lie, umasa rin daw sila. They thought Mary and I looked perfect as a couple. Kinulit pa akong i-pursue si Mary since pareho naman daw kaming single. Napaamin tuloy ako about my real feelings for her which made my parents quite happy actually. Ngayon they are cheering for me at binibiro pa akong kakausapin nila si Tita Mich kung kinakailangan. We all know where it's heading. I won't really mind to be honest, at the same time, i prefer things to take its own natural course.

Kaya walang nangyayari eh. Kulang ka sa dahas.

Kinakalaban na talaga ako ng sarili ko? Argh! Bakit ba kasi ako nahihirapan sa iyo, Mary Desiree? One minute gusto ko ng mag-confess.. the next minute umuurong ang b*yag ko. Siguro takot talaga akong ma-reject mo. Pero kung hindi ako kikilos, wala nga namang mangyayari.

Bahala na! I'm making this official. Tatawagan ko si Tita Mich para magpaalam na manliligaw ako kay Mary. Nararamdaman kong papayag ito. I'm not sure about Mary tho.

That is why kailangan ko ng malakasang backer and i'm pretty sure, matutulungan ako ni tita.

Mary! Mary! Mary! Just give me a chance para maipakita at maiparamdam sa iyo kung gaano kasarap magmahal muli. I will love you.. and only you. I promise you that. God! Kung ganyan lang kadali sanang sabihin sa kanya.

I miss her.

Excited akong kinuha ang cellphone ko sa night table para tawagan siya.

"Good morning, gorgeous!" Masayang bati ko rito.

"Good morning, Earl. Ang aga naman ng pambobola mo?"

Uh-oh. Tariray mode na naman ito. Huwag ma-intimidate.. just keep going. Parang hindi naman ako sanay nito.

"But it's true! Mary, ok lang ba if sunduin kita? I'll be bringing breakfast na rin..na-miss kitang kasabay kumain." Please say yes!

"Breakfast? No need kasi nabusog na ako sa bola-bola mo. Besides, kahapon magkasama tayong kumain.. miss na agad?"

"Bakit ba ayaw mo akong paniwalaan?" Ang hirap talagang i-convince ito. Mukha ba talaga akong di kapani-paniwaka sa mata nito? This ain't good.