piç

6.Bölüm

Duvara çarptığımı sanmıştım. Duvar  olsa daha iyiydi. Kaslı bir göğüs. Kafamı ovarak kaldırdım. Deniz gözlü o çocuk. Nasıl bri tesadüf lan bu?

"Heyy"

"Hı? şey pardon"

Gözlerine daldığım için özür dilemeyi unutmuştum. Ama gözleri gerçekten çok güzeldi.  Sesi çok çekiciydi. Arkamı dönmüş tam bir adım atacakken kolumdan tutup kendien çevirdi

"Nereye"

"Bilmem"

"Nasıl bilmem"

"Bilmiyorum işte"

"Bişeyler içelim mi?"

"Bilmem"

"Bilmediğin şeyler hakkında biraz konuşuruz"

"Peki"

Belki komik deildi hatta igrençti ama gülümsememe sebep olmuştu.

***

Herşeyi anlatmıştım sanırım sodamdan son bir yudum alıp masadan kalktım. Güzel sahil kenarında bir cafeydi. Çantamı da sırtıma takıp kanpının önüne çıktım. Arkamı dönüp cafe ye bakmak istedim ama arkamı döndüğümde karşımda Deniz vardı. Tabi siz bilmiyorsunuz bu deniz gözlü çocuğun adı Denizmiş. Çok iyi bir muhabbeti var çok ta tatlı.

Kolumdan tutup çekiştirerek sahile götürdü. İkimizde konuşmuyorduk. Bu böyle olmıycaktı. Boş boş yürüycekmiydik sadece?

"Nereye"

"Bize"

"What?"

"Bi sorun mu var?"

"Yok mu?"

"Sence var mı?"

"Yeter bu kelime oyunu bırak beni gidicem"

"Nereye"

Cidden nereye gidecektim ben. Gidecek hiç bir yerim yoktu. Mal mal yüzüne bakmayı kesip kafamı yere eğdim.

"Bilmiyorum"

Bilene kadar bende kal"

"Yanlız mı yaşıyorsun?

"Ailemle yaşıyorum ama kendi evim de var"

"Zengin olmak böyle bişey olsa gerek"

"Ney " diyip kahkahayı basmıltı lanet olsun  her zamanki gibi biraz sesli düşünmüştüm.

"Şey o benim iç sesin aslında " bu sefer daha büyük bi kahkaha bastı ve elimden  çekiştirerek  arkasından sürükledi.