Hold my Hand. Don't Look Back.

Chapter 1.

ALEIAH'S POV

First day of school ngayon, so I need to wake up early as much as I can. Grabeee!

tok..tok..tok..

May kumakatok sa pinto ng kwarto ko for sure si mama yan.

"Aleiah! Gising na may pasok ka pa. Baba ka na dito eat your breakfast." sigaw ni mama.

"Okay po ma, ligo lang po ako bago ako kumain" sagot ko naman.

Tapos na kong kumain at eto ko ngayon naglalakad papuntang school. Oo naglalakad lang ako nakakatamad kasing mag drive lalo na kung tatamaan ng walang kamatayang traffic tska malapit lang naman yung school na papasukan ko sa village namin kaya okay lang. 

Ako nga pala si Aleiah Marie dela Paz-Esconde. 17 years old. Mabait na anak nila Enrique Esconde at ni Marietta Esconde. May sarili kaming kompanya noon kaso may mga pangyayaring hindi inaasahan kaya nawala yung kompanyang itinayo ng dad ko. Pero it was the past so we don't need to look back. Masaya ang pamilya namin ngayon after one year lang siguro ulit kami naging masaya ulit. Aist. Tatlo lang kaming magkapatid si Kuya Vince, si Kuya Josh at syempre ako. Bunso ako kaya medyo spoiled ako sa mga pogi kong kuya. bwhahahaa! Unica hija ako kaya like a baby yung treat nila sa akin. Gosh!

Mahiyain at hindi nagsasalita yung laging description sa akin ng mga classmates ko nung high school. Pero syempre, akala lang nila yun. Hindi kasi ako yung tipo ng tao na agad agad mag-oopen- up sa ibang tao. Mahirap para sa akin yun.  Konti lang din  yung kaibigan ko, nahihiya kasi ko eh. Gelating hiya 'to kelan kaya mawawala sa katawan ko. Shemmayy! Pero kapag naman kasama ko yung family and friends ko lumalabas yung kakulitan ko na parang bata. o diba ang saya. HAHAHA.

JESTTER'S POV

"Jestter! Jestter!" sigaw ni manang Gina.

Yaya ko siya since bata ba ako. Parang sya na nga yung mama ko eh. Siya yung sinasabihan ko kung ano yung mga nangyayari sa buhay ko. 

"Bakit po manang?" tanong ko.

"Anong bakit? Ikaw talagang bata ka. Nakalimutan mo na bang may pasok ka na ulit? Tapos na yung bakasyon mo. Hala na, bangon na dyan! Dalian mo. 

"ehhh... Pero po manang.."

"Wala ng pero pero bumangon ka na dyang bata ka. Bumaba ka na roon at kumain ka na ng almusal. May nakahanda na don sa lamesa."

Pagbaba ko dumiretso na agad ako sa dining tapos nagulat ako. Ganito expression ng mukha ko.  O.O.

Ang dami nilang inihandang breakfast eh ako lang naman yung kakain. Grabee lang! Nakakawala ng appetite. tsk.. tsk..

"Manang!!"  sigaw ko.

"Bakit? Ayaw mo ba ng pagkaing inihanda ko?"

"Hindi naman po manang. Eh bakit po ang dami? Sayang lang po. Nasan na po ba yung dalawa? Kumain na po ba sila?"

"Oo kanina pa umalis. Mga nagmamadali nga rin eh baka raw malate sila. Sige na kumain ka na dyan kahit kaunti lang"

At ayon. wala na kong nagawa kundi kumain na lang. Hirap kumain mag isa. Nakakawalang gana. Asaaarrrr!

After kong kumain at maligo, syempre gotta go to school na. Ginamit ko na yung brand new black Porsche ko. Regalo ng parents ko yun last birthday ko. For sure maiingit na naman yung tropa ko nito. bwahahahaha!

Grabe lang. Ang sarap mag drive kapag bago sasakyan. HAHA! (yabang no?!)

Waaa. dafuq.  Traffic! Walangjo. Kapag sinusuwerte nga naman. Habang traffic magkekwento muna ko sa inyo tungkol sa buhay ko para makilala nyo ko. Noks nomon! 

Well, I'm Jestter Louie Yap-Monterial. 17 years old. Mayaman ako dahil sa parents ko. Son of Rodel Monterial and Gloria Monterial. I have my own school yung Monterial University. Sikat dito yun mga dre.HAHAHA! Ibinigay na sa akin ni daddy yun when I'm just 14 years old. Kaya pwede kong gawin all the fuck that I want. Hindi namin laging kasama yung parents namin kasi busy working in our bullshit business. We have 10 different hotels in Korea tapos lima dito sa Pilipinas. May itinatayo ring company sila dad sa Europe ngayon. Dunno kung anong company na naman 'yon di naman kasi ko interesado. HAHAHA! May dalawa akong kapatid si Phine at Fritz. Mabait na kuya 'to kaya love na love ako ng mga kapatid kong yan. 

Bukod sa mayaman na ako, Gwapo pa. Inilabas ako ng mom ko sa mundong ito na may likas na kakisigan. Shet.  Dahil nga sa gwapo ako hindi maiwasang habulin ako ng mga babaeng hindi ko naman mga type. Para silang mga aso na sunod ng sunod sa akin. waa! HAHA. Responsible ako pero medyo pasaway din. I'm just enjoying the things that I have. 

Yan lang muna yung masasabi ko ngayon. Wait nyo na lang yung ibang chapters or episodes ni Author para mas makilala nyo pa ako. Thankyoouuuuuu! Tsup!