Deel 10 "Love Undercover."

43 2 1
                                    

-POV Joyce-

Ik word op een stoel gegooit en vastgebonden, daarna word de zak van mijn hoofd gehaald. De ontvoerder staat met z'n rug naar me toe. "Waarom doe je dit?" Vraag ik. Geen antwoord. "WAAROM ONTVOER JE MIJ?! IK HEB TOCH NIKS GEDAAN?!" Ik raak helemaal in paniek en ik probeer op te staan maar de touwen snijden in mijn polsen. Dan zie ik een schim met een houten plank, ik hoor een klap en dan word alles zwart.

-POV Kimberly-

Ik word wakker en zie gelijk dat Joyce en Rein weg zijn. "JOOOOONGEEEEEEEESSSS OPSTAAAAAAAN!!!" Roep ik keihard door de kamer heen. Alle jongens en Tessa en Nola worden wakker. "waz met jouu?" vraagt Tessa gapend. "JOYCE EN REIN ZIJN WEG." zeg ik. "Heb je al in de woonkamer gekeken dan?" vraagt Daan. "uhm... nou... nee." zeg ik. "WIE HET EERSTE IN DE WOONKAMER IS!!" Roept Nola. Alle jongens en wij rennen zo snel mogelijk naar de woonkamer. "Yeah right... Daan wint natuurlijk weer, onze "sportman"." zegt Owen. "Ja, moet je maar meer gaan sporten Owen." zegt Daan. "OKEYY OKEYY MENSEN LUISTER." Zeg ik. Maar iedereen blijft doorpraten. Ik, Nola en Tessa kijken elkaar aan. "3...2...1... KOOOOOPPPPPPEEEEEEEEN DIIIIIIIIIIIIIIIIIICHT!!!!!!!" Roepen we alle drie tegelijk. Opeens is iedereen stil. Ik ga op een tafel staan en zeg "Okeyy mensen, luister, Joyce en Rein zijn vermist en ik wil dat wij ze gaan zoeken okeyy?" Inmiddels zijn alle andere meiden er ook bij gekomen. "Ik ga aangifte doen bij de politie en jullie gaan zoeken okeyy?." maak ik mijn verhaal af. "OKEYY!" Roept iedereen tegelijk en ze rennen naar buiten. Ik en Nils blijven alleen achter. "Dus... zullen we dan maar aangifte gaan doen?" vraag ik. "Kimber... wacht ik wil je al heel lang iets vertellen en het maakt me niks uit wat ons management ervan vindt." zegt Nils. "Maar..." zeg ik. "Nee wacht laat me nou uitpraten... ik hou van je." zegt Nils. "Okeyy maar Nils, heb je een banaan voor me?" vraag ik. "wat?" zegt Nils. "IK GA ZELF WEL EEN BANAAN ZOEKEN!!" roep ik terwijl ik wegren om een banaan te zoeken.

-POV Joyce-

Ik word weer wakker, vastgebonden aan een boom. Aan de boom tegenover me hangt een bord met "MORGEN BEN JE DOOD." erop, ik probeer weg te kijken maar de boom zit in de weg. Ik probeer om hulp te roepen maar het enige wat ik uit kan brengen is zwakjes "Help..." de pijn kwelt me zo, dat mijn lichaam gewoon z'n kracht verliest. Ik probeer mijn mobiel uit mijn broekzak te pakken, maar mijn armen en benen zijn zó stevig vastgebonden dat er geen enkele vorm van beweging mogenlijk is.

-POV Kimberly-

Ik ben een banaan aan het zoeken totdat ik opeens bij mezelf denk Zei Nils nou net dat hij van me houdt?!... shit!! Snel ren ik terug naar de woonkamer, ik zie dat Nils op de bank zit. Ik ga naast hem zitten en zeg "Weet je... Ik ook van jou." zonder hem aan te kijken.

love undercover.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu