love undercover.

"Love Undercover." Deel 12.

-POV Joyce-

Net als ik op heb gegeven om om hulp te roepen, hoor ik iemand lopen door de verdorde blaadjes. "HELP!! HELP ME... IEMAND? HELP!!!" Ik hoor het gekraak dichterbij komen. Het is een grote, gespierde jongen. Eindelijk denk ik bij mezelf, eindelijk... Hulp! Maar die gedachte kan ik al snel vergeten want opeens pakt de jongen een mes... Hij gaat voor me staan en dan voel ik ineens een stekende pijn in mijn onderarm. Ik zie het bloed door de lucht spuiten en dan voel ik mijn spieren verslappen. Dan word alles zwart...

-POV Rein-

Ik schrik op uit mijn gedachten en zie Daan, Tessa en Marisa staan. "W-wat... W-waarom..." zeg ik met een brok in m'n keel en ik barst in tranen uit. Daan loopt naar me toe en omhelst me. Ik leg mijn hoofd op zijn brede schouder, het geeft een troostend gevoel. "We moeten haar echt vinden." zeg ik met een zachte, gebroken stem. "Het komt wel goed. We vinden haar wel." zegt Daan sussend.

-POV Nils-

We zijn aangekomen bij het politiebureau en we wachten tot we aan de beurt zijn. Het duurt veel te lang.

-POV Daan.-

Nadat we Rein weer ietsje rustiger hebben gekregen zijn we bij een bos aangekomen. We lopen wat rond totdat Rein opeens "NEE!!" roept en huilend op de grond valt, hij begraaft zijn hoofd in zijn handen en huilt met lange uithalen. Tessa gaat naast hem zitten en omhelst hem, terwijl ze net zo hard huilt. Marisa word helemaal bleek en begint te trillen. Met grote ogen kijkt ze naar het levenloze lichaam van Joyce die aan een boom hangt. Ik bel Nils en zeg dat hij om 2 uur bij het kamp moet zijn. Daar spreken we af om op adem te komen van wat we net hebben aangetroffen.