Ailem olsanıza ?

1.Bölüm

***
Işıl  Akçay

Evin kapısını açıp içeri girdim ailem salonda oturuyordu babam beni görünce elimdeki tableti kenara bırakıp bana bakmaya başladı gözleri karnıma giderken otomatikmen ellerim korumacı bir tavırla karnıma koydum "aldırmadın mı o piçi ?" Yutkunup "doktorun acil bir ameliyatı çıktığı için yarına ertelediler " ayağa kalkıp yanıma geldi "iyi bakalım bir gün daha geçir o piçle " Yanımdan geçip gidince ellerimi karınıma koyup koltuğa oturdum gözyaşlarım benden izinsiz akınca silme ihtiyacı duymadım karşı koltukta oturan Atlas yanıma gelip bana sarıldı "abla üzülme ne olur gel odama çıkarıyım seni " kucağına almasına izin verdim kollarımı boynuma dolayıp göğsüne yaslandım gözyaşlarım tişörtünü ıslatıyordu odama gelince beni yatağa yatırdı gidecekken elinden tutum kafasını bana çevirip yatağın ucuna oturdu gözyaşlarımı silip elinden tutum "Atlas ben gidicem burdan evladımı göz göre göre ölüme atamam buraya gelirken kredi kartlarında ki ,bankada ki bütün paramı çektim gece üçte uçağım kalkacak bunu sana beni merak etme diye söylüyorum lütfen ablacım babama söyleme " ağlayarak söylediklerim onuda ağlatmıştı gözlerindeki yaşları silip yüzümü avuçlarının içine aldı anlına bir öpücük kondurup "ablam canım benim sen en doğrusunu yapıyorsun sakın yeğenimin canına kıyma git ablacım burdan yoksa babam kendi elleriyle seni götürüp aldırır bebeği biliyorum senin bir suçun yok ben senin hep yanındayım sana hep destek olucam " sarıldı kapının bir anda açılmasıyla ikinizde yerimizden zıpladık bakışlarımızı kapıya yöneltiğimizde annemin daha doğrusu üvey annemin geldiğini gördüm yavaşça gelip bana sarıldı o da ağlıyordu saçımın üzerine öpücük koyup yüzümü avuçladı "canım kızım benim git burdan olur mu torunumla birlikte güzel bir hayat yaşamaya çalış yoksa baban ikinize de acımadan kıyar canım yavrum benim " bende anneme sarılıp ağlamaya başladım annem hiç bir zaman öyle bize kötü bir üvey anne olmamıştı aksine bize annemizin yokluğunu hiç aratmadı gerçek annemiz Atlas'ın doğumunda ölmüştü ve babam Atlas 'la bana bakması için evlenmişti o zaman ben dört yaşındaydım ve tam olarak hatırlamıyorum magazin sayfaları çokça haber çıkmıştı hatta araya Atlas'ı bile katıp haberler yapmışlardı tabi biz büyüyünce bu haberleri bizim üzerimize oynamışlardı ama biz Atlas'la hiçbir zaman annemiz hakkında kötü konuşmalarına izin vermemiştik .

Koluma dokunan kolla bir an yerimden sıçradım "iyimisin kızım neyin var sabahtan beri sana sesleniyoruz ağrın mı yoksa ?" Annemin ellerini tutup " bir şeyim yok annem sadece biraz düşünüyordum ." Saçlarımı okşayıp "bekleyin bakayım siz geliyorum ben " anlamaz bir şekilde anneme bakıyordum annem elinde bir kutuyla gelip canım önündeki koltuğa oturup ikimizide yanına çağırdı . Oturunca ellerimi tutup "sizi asla birbirinizden ayırmadım hep benim öz evladım gibi oldunuz annenizin yerini doldurmaya çalıştım siz canınız yandı benim canım bin kat fazla yandı ,siz mutlu oldunuz sevindiniz ben sizden daha çok sevindim ." Yüzümü elleri içine alıp "seninle hep gurur duydum halada gurur duyuyorum  sen benim biricik kızımsın şimdide anne oluyorsun kızım benim inşallah adın gibi ışıl ışıl bir hayatın olur ."  Elindeki kutuyu açıp içinden bir iki çift bebek kıyafeti getirdi elindeki beyaz patiği alıp incelemeye başladım "bu patik Atlas'ın ilk patiği ayakları o kadar küçüktü ki patikler sürekli ayağından düşerdi ." Bende gülüp bu sefere yeleği elime aldım "bu kimin anne ?" " bu senin yeleğin ilk öğrenmeye heveslenip öğrenmeye başlamıştım neredeyse bir aya anca bitirdim iş yerinde benim eski bir çalışanın vardı ondan bile öğrendim şirkette görenler hep şaşkın şaşkın baktı sorduklarında ise 'kızıma yelek örmeyi öğreniyorum ' dediğim zaman herkes daha fazla şaşırıyordu " gözyaşlarımı silip anneme sarıldım kafamı boynuna sokup derince o çiçek kokusunu soludum ta ki bir gıcık ataya girene kadar "anne yeter ama hep kızın hep kızın neyim ben üvey evlat filan mıyım ?"  Biz hiçbir zaman bu üvey evlat şakalarını ciddiye almazdık evet biyolojik annemiz olmaya bilir ama o bizim kalbimizde ki yerini kimsenin alamayacağı bir melekti o yüzden bu şakalar aksine bizim bağımızı daha da güçlendiriyordu . Annem kahkaha atıp ikimizi birden kollarının arasına alıp kafamızı göğüsüne koydu bende elimi karnıma koyup ilk kez ailecek mutlu olduğumuzu ilk kez hissettirmeye başladım .

Saat gece  yarısına  yaklaşırken kalkıp valizimi toplamaya başladım fazla ses çıkarmadan yapmam lazım çünkü babam duyarsa beni bu sefer kendi elleriyle götürürdü hastaneye valizimi toplama işi bitince yanıma gerekli olan şeyleri ve iş çalışma belgelerini aldım çantama koydum bankadan çektiğim parayı valizin ön gözen boşaltım  bu para beni en fala iki ve ya üç aylık idare ederdi ama zaten iş bulunca yerleşik düzene geçerdim . Valizimi kapını önüne koyup canım kenarında ki koltuğa oturdum elime bir kitap alıp oyalanmaya başladım kapım tıklatılınca hemen üzerimi düzeltip 'gel' dedim içeri annem girince derin bir nefes aldım elinde  bir dosya vardı ama ne olduğunu anlamadım yanıma oturup dosyayı bana uzattı anlamaz bir şekilde anneme bakarken annem konuşmaya başladı " canım benim bu elindeki tapu senin oradaki evinin tapusu sakın itiraz etme zaten yanında olamayacağız bari bunu al torumla birlikte  rahat bir şekilde oturun ." Gözlerim dolu bir şekilde anneme bakıyordum nasıl bir melekti bu kadın onunda gözleri dolunca hemen kendini toparlayıp konuşmaya başladı " al bakıyım sen bu anahtarları bu evinin anahtarı bu da oradaki arabanın anahtarı , eve her gün bir kadın gelicek senin için temizlik ,yemek vb . şeyler için o yüzden işlerine karışma kapıda da iki tane koruma olucak canın bir şey istediğinde ve ya ihtiyacın olduğunda korumalar söylenen yeterli ." Kollarımı boynuna dolayıp "sen nasıl bir kadınsın nasıl bu kadar temiz kalpli ve saf kalmayı başardın anne bilmiyorum ama iyiki benim saf ve temiz annem olmuşsun seni çok seviyorum ve hersey  için teşekkür ederim "  elleriyle gözyaşlarımı silip  yanaklarımı öptü "asıl ben teşekkür ederim annecim beni anneniz yerine koydunuz bana asla kötü davranmadınız asla annenizin yerini aldığım için benden asla nefret etmediniz sizi çok  seviyorum canım çocuklarım benim ." Aklıma gelen şeyle birlikte annemden ayrıldım "anne babam bunları aldığını öğrenirse ?" Gülüp " anlamaz kızım ben kendi şirketimin banka hesabından aldım anlamaz yani rahat ol zaten anlasa bile ev ve araba benim üzerime değil senin üzerine tamam mı güzel kızım ." Kafamı sallayıp saate baktım saat bir buçuk olduğunu görünce hemen ayağa kalktım "anne ben uçağı kaçırcam ne kadar dalmışız konuşmaya " anneme tekrar sarılıp "herşey için yeniden teşekkürler annecim " beni öpüp kapıya doğru ilerledik kapı aniden açılınca ikimiz birden yerimizden sıçradık içeri giren Atlas'a ikimiz birden kötü bakışlar atmaya başladık Atlas bize ne yaptım dercesine bakıyordu annem "oğlum öyle bir anda girilir  mi kız hamile at bir şey olsaydı Allah korusun " Atlas sıkıntıyla saçlarını karıştırıp "özür dilerim ablacım seni korkutmak istememiştim " yanına gidip sarıldım "önemli değil yakışıklım bilsen yapmasın biliyorum " Atlas geri çekilip "abla taksi geldi seni ben götürmek isterdim ama biliyorsun işte en ufak bir sese alarmlar ötüyor " "biliyorum canım benim biliyorum hem böylesi daha iyi uyanırsa sizi yerinizde bulsun ." Arkamı dönüp dolu gözlerle bana bakan anneme sarıldım "seni çok seviyorum annem kendinize iyi bakın olur mu şakın benim için endişelenmeyin biz orda çok mutlu olucaz anneannesi tamam mı ?" "Tamam güzel kızım siz kendinize iyi bakın olur mu siz iyi olursanız ben daha iyi olurum " annemden ayrılıp küçük kardeşime sarıldım "annem sana emanet kardeşim ona çok iyi bakacağını biliyorum . Kendine de iyi bak olur mu yakışıklım "  "ablam asıl sen kendine ve yeğenime iyi bak olur mu . Abla hadi taksi daha fazla beklemesin " kafamı sallayıp tekrar anneme sarıldım "güle güle anne her şey için çok teşekkür ederim " "asıl ben teşekkür ederim  iyiki benim kızım olmuşsun hadi bakalım fazla bekletme taksiyi " annemle birlikte aşağı indik kapıdan çıkarken son kez çocukluğumun geçtiği eve baktım ve taksiye bindim bana bakan ikiliye el sallayıp kulaklığımı taktım bu aralar en çok sevdiğim şarkıyı dinlemeye başladım Candan Erçetin Melek isimli bir şarkıydı elimi karnıma koyup bebeğimi hissetim  bundan sonra her şey çok güzel olucak tı hissediyordum ...

Merhaba yeni hikayemi nasıl buldunuz ben çok beğendiğim bir bölüm oldu inşallah sizde beğenirsiniz 🥰🥰

#Bhrbulut