Lionhearted Planet (Ellington Series #4) (SELF-PUBLISHED)

Kabanata 37 (Sylvester's Point of View)

Kabanata 37 (Sylvester's POV)

T W O

Hiwalay na si Atheo at Neptune, hindi ko alam kung dapat bang sumaya ako o hindi. I am happy that she's finally single but seeing how hurt she is because of the break up and Atheo's stupid reason, I couldn't help but to feel sad.

Hindi ito deserve ni Neptune.

I knew from the beginning that they will broke up. Well, I'm expecting that it's because of me but no, they broke up because Atheo fell in love with someone. Neptune is not the type of girl that will cheat with someone while she's in a relationship.

Kung si Neptune ang girlfriend ko ay kahit pa malayo siya sa akin, siya at siya pa rin ang mamahalin ko. Fuck distance! My love is greater than that.

"Syl! Buksan mo ang pinto!" galit na sabi ni Atheo sa akin.

Humilig ako sa gilid ng kwarto ni Neptune. "Why would I do that? Ayaw ka niyang kausapin kaya hindi ko pipilitin."

Let's stop being a bullshit. My sweetheart is still mourning and suffering every second of her life. She's not yet okay! Hindi niya na kailangan pa ng panibagong sakit.

Ang gagong ito, ilang beses ko nang sinabi sa kaniya na kailangan siya ni Neptune! I told him to go home because her mother died and she needs his comfort, but he didn't do anything! Aanhin namin ang pagsasabi niya ng "Condolence?" kung hindi naman iyon ang kailangan ni Nep sa kaniya?

Bigla akong hinatak ni Atheo sa braso at kinaladkad papalabas ng mansion ko.

"Gago ka!" sigaw niya sabay suntok sa akin na tumama sa aking panga.

Nang suntukin ko siya pabalik ay mas nagalit siya kaya sinugod niya ako at dinaganan. Nagpagulong-gulong kaming dalawa sa buhanginan at ayaw niyang paawat.

"Inagaw mo sa akin si Neptune!" sigaw pa ni Atheo.

"Fuck you! Tanga ka lang talaga!" I said, ngumisi pa ako.

Ilang beses pa kaming nagpalitan ng suntok na dalawa hanggang sa biglang dumating si Neptune para awatin kami. Lumundag ang puso ko sa tuwa nang ako ang nilapitan ni Neptune para tulungan.

Ang sarap lang ngitian nitong si Atheo ngayon para mas maasar siya sa akin.

"A-Ayos ka lang?" she asked worriedly.

I simply nodded my head. Marahan ang ginawa kong pagpunas ng dugo sa gilid ng aking labi gamit ang likuran ng aking palad. Mariin ang tingin ko kay Atheo, I just can't punch him again because Neptune's here beside me.

I don't want her to get hurt...

"Kakampihan mo ba siya, Nep? Nahulog ka na rin ba sa iba?" biglang tanong ni Atheo.

"Tumigil ka na, Atheo..." si Neptune.

Hinayaan ko lang silang mag-usap na dalawa habang hinahawakan ko ang panga kong nasuntok kanina. My mother would probably kill me if she found out about this. I am not like my other cousin and being a troublemaker is not on my vocabulary, but damn it! Nakakaubos pala ng pasensya itong si Atheo.

"Gano'n, Nep?" biglang sabi ulit ni Atheo.

"Manahimik ka na, Atheo!" sigaw ni Neptune at pabalyang bumitaw sa pagkakahawak sa akin.

I blinked for a couple of times. Lumakad siya papunta kay Atheo at pinantayan niya ang titig nito.

"Sana nga nahulog na lang ako kay Sylvester at baka sakaling hindi ako nasasaktan nang ganito ngayon dahil sa'yo!" she said, emphasizing each word in her sentence.