"Doeiii mam!!" riep ik door het huis en ik hoorde een gemompel van boven komen. Ik rende naar mijn fiets en racete weg. Vandaag had ik afgesproken met Dave om een ijsje te gaan eten bij de ijssalon op het dorp, om precies 2 uur. Maar zoals je al weet ben ik weer te laat en bleek het al vijf over te zijn toen ik erachter kwam. Ik fietste langs het bos en hoorde opeens een schreeuw van een vogel ergens in het bos. Toen viel uit de boom naast me de duif met het batman maskertje. Ik slaakte een gilletje en keek kwaad naar de vogel. De vogel sprong op en ging op mijn stuur zitten "je bent niet gekomen..." begon hij wat onzeker en hij keek me hulpeloos aan. Ik knikte wat moeilijk en keek om me heen. Straks zag iemand haar met een duif praten, dat zou wel erg raar zijn! Gelukkig kwam er niemand, dit is namelijk een best afgelegen weggetje. "Ahum..." ik keek de duif geïrriteerd aan en slaakte een zucht. "Okee waar en wanneer moet ik vanavond zijn.." ik zuchtte en keek de duif vragend aan. De duif keek me vrolijk aan "Oh yeah! Vanavond in jou tuin? Bij die grote notenboom? Om 8 uur?" ik knikte en keek de duif toen hulpeloos aan "Ik ben veel te laat voor mijn afspraak, hoe moet dat nou?" "wacht maar af" antwoorde hij. En hij knikte met zijn kopje en vloog toen weg, ik keek nog een naar mijn horloge en zag dat de duif mij terug in de tijd heefd gegooid. Ik fietste naar de ijssalon en ging daar alvast zitten. Toen de ober naar me toe kwam, een lelijke vol puisten zittende jongen van ongeveer 16 jaar, bestelde ik een cappucino en staarde ik naar een jongen en een meisje die vrolijk met elkaar aan het klesten waren. "Heey Zoey! Zo te zien ben ik wat later... Sorry...." ik grinnikte en klopte op de stoel naast me. Langzaam ging Dave zitten en hij keek ook naar het stelletje. "Wat heb je daar?" vroeg hij, ik keek naar de kop met cappucino en haalde mijn schouders op "Ze zeggen dat het cappucino is maar volgens mij hebben ze gewoon koffie met 2 liter slagroom aan mij gegeven" Dave grinnikte en stak zijn hand op toen er een ober voorbij kwam. "Wat?' vroeg de ober bot, het was weer die jongen van net, "alsjeblieft een cola met 2 bollen ijs, chocola en stracciatella, en voor deze mevrouw?" vroeg Dave en hij keek me uitdagend aan. "Voor mij alsjeblieft een ice tea met 2 bollen ijs, dat met die kersen en die bosvruchten, ja toch 'meneer'?" noemde ik het op en keek nu voor mijn beurt uitdagend naar Dave. "Okee dat word dan 15,50" ik slikte en graafde in mijn portomonee. Toen hoorde ik opeens 'dankjewel' en keek ik verstoord op. De ober liep weg met een paar biljetten en Dave die zijn portomonee weg stak. "Hey!" riep ik en Dave keek me aan. "Uuhm Zoey ik moet je iets vertellen..." Ik keek hem vragend aan maar al snel vervolgde hij zijn verhaal. "Mijn ouders zitten de laatste tijd heel moeilijk met werk enzo, en dan hebben ze geen tijd voor mij... Dus ze zeiden 'misschien kan je iemand vragen om daar tijdelijk in te trekken?' Toen dacht ik meteenj aan Sander en die heb ik ook gebeld maar dat kon niet.. Dus toen kwam jij, kan dat?" ik keek hem aan alsof hij me net in mijn gezicht had geslagen "Uuhm whot? Ik verstond je niet ik staarde naar die boom daar.." zei ik hopend dat hij niet merkte dat ik zowat verdronk in die licht groene ogen. Hij zuchtte en vertelde het opnieuw. Uuhm... eens even kijken. Mijn moeder is altijd thuis dus eigenlijk zou het wel kunnen, we hebben zelfs nog een logeerkamer! Ik knikte langzaam "Ik denk wel dat dat kan, ja" zei ik langzaam maar al snel vloog dave over de tafel om me een knuffel te geven, jammer genoeg kon dat stoeltje waar ik op zat dat niet aan en vielen we achterover. Lachend lagen we daar bovenop elkaar in de ijssalon. Ik zag mensen ons verstoord aanstaren maar ik dacht alleen maar aan Dave. Na een tijdje keek ik hem wat ongemakkelijk aan en kuchte even. Hij keek om zich heen en leek te schrikken van de aandacht. Snel krabbelde hij overeind en ik klom weer op de stoel. "Ja... uuhm weet je het zeker? Ik bedoel dat ik kan intrekken bij jullie?" ik seinde dat ik mijn moeder ging bellen maar toen kwam er een erg belangrijke vraag in me op "Hoelang blijf je eigenlijk en vanaf wanneer?" Dave legde uit dat hij morgen al wou komen, als dat mocht en een week zou blijven. Als het dan nog niet opgelost was misschien langer. Ik knikte en belde mijn moeder dus maar:
(Z=Zoey & M=Mama)
M "heey liefje, hoe is het?"
Z "Goed hoor, maar ik had een vraagje"
M "Tell meh"
Z "Zou Dave misschien een weekje bij ons mogen logeren? Zijn ouders zijn nauwelijks thuis en als ze thuis zijn willen ze even rust, dus zou het wel fijn zijn als Dave eventjes weg was"
Het was even stil aan de andere kant.
M "Uuhm ja... denk ik? Is goed hij kan wel slapen op de logeerkamer, vanaf wanneer komt hij?"
Z "vanaf morgen als dat kan?"
M "ja hoor is goed maar ik moet gaan doeiii"
Z "Doegg mam"
Dave keek me met een big smile aan en toen ik knikte vloog hij me opnieuw om de hals, gelukkig hield ik nu de tafel vast. Lachend liepen we naar onze fietsen. "Nou ik zie je nog wel hè! Morgen na school kom ik mijn spullen ook brengen" ik knikte en gaf hem een laatste knuffel. Toen ik los wou laten gaf hij me een kus op mijn wang. Wow! Opeens tintelde heel mijn wang en leek ik wel in eenhoornland te zijn! Gelukkig kwam ik al snel weer op aarde en lachte vrolijk naar Dave die me stralend aan keek "Super bedankt!" fluisterde hij. En met dat fietste ik vrolijk weg. Toen ik in het bos kwam riep ik "THANK YOU SO MUCH DUIF MET HET BATMANMASKERTJE!!!!"
