Yaklaşık yarım saattir Jimin'den kurtulmaya çalışıyordum. Bugün öğrendiğim ve biryerime koyan haber yüzünden yeterince çökmüşken, üstüne üstlük bir de sırtımda hissettiğim sızı ile kendimi kaybetmiştim. Sırtımdan bıçaklanmıştım. En yakınım tarafından...
"Lisa, lütfen bir kere dinle beni!" Derin bir nefes aldım ve saçlarımı karıştırdım. Sağ ayağımdaki topuklu ayakkabıyı önemsemeden yere sertçe vurdum.
"Peki Jimin, peki. Açıklaman için sadece otuz saniyen var. Başla!"
"Bak, bunu istemezdim, anlıyor musun? Kaç kere direndim, ona göz göre göre yalan söyleyemem dedim ama beni dinlemedi. Defalarca yalvardım fakat... O kız onun gözünü nasıl kör ettiyse, kendi abisini bile düşünmedi! Ve o kadar yalvarışıma rağmen üstüne üstlük beni tehdit etti."
"Ne tehdidinden bahsediyorsun Jimin?! Kendinde inanıyor musun ciddi olduğuna? Ha?! Neydi, tehdit ettiği şey neydi de beni bu denli yaralayabilecek bir duruma müsahade ettin? Para mıydı?!"
"..."
"P-Para mıydı Jimin?" Cevap vermemişti. Lanet olsun ki vermemişti. Cidden para için miydi onca şey?
"Para? Hah! Gözünü para ile mi süsledi?! Lanet olsun isteseydin ben de verebilirdim! Babam milyoner be benim! Madem derdin paraydı, neden bana gelmek yerine o piçe gittin?!"
"Sadece para değil! Beni işten atabileceğini söyledi. Korktum La Lisa, korktum."
"Sence ben varken seni kovabilir miydi gerizekalı, ha?! Tanrım, sen bir de Chaeyoung'u seviyordun, değil mi?"
"Evet. Onu etkileyebilmek için bir işe ihtiyacım vardı."
"NAH SANA CHAEYOUNG! GİT O GİRDİĞİN BOK ÇUKURUNA! Hatta dur, kovuldun!"
"N-Ne?!"
"Evet, kovuldun! Şimdi pılını pırtını toplayıp git! Ve sakın bildiğimi Jungkook'a söyleme, anlıyor musun?!"
"L-Lisa-"
"Lisa Hanım diyecektin herhalde. Senden kat ve kat üstün birine böyle mi hitap edersin? Şimdi git ve muhasebe biriminden bu ayın maaşını al." Kapıyı çarpıp Jimin'in odasından çıkınca, kendimi dışarı atmıştım direkmen. Lanet olsun!
Telefonumun kilidini açarken bile bir kere daha aptallığıma lanet okudum.
Şifrem-1997ForeverLizkook
Ekranım-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Biriken ve düşmeye yüz tutmuş göz yaşlarımı engellemek amacıyla gözlerimi elimin tersi ile sildim ve Kakotalka girip Jungkook'a mesaj attım.
Mona_Lisa: Sevgilim, müsait misin?
Jeon_Jungkook: Hayır
Ne var?
Tabi olmaz o Yeri sürtüğü ile.
Mona_Lisa: Lütfen birtanem, önemli bir konu.
Bu akşam Jeongsan'a kim bakıcak?
Jeon_Jungkook: Bu da nereden çıktı?
Yine ne saçmalıyorsun?
Acele et!
Mona_Lisa: Bugün bizim yıldönümümüz, unuttun mu?
Jeon_Jungkook: Neden unutuyum ki?
Aklımdaydı
Mona_Lisa: Madem aklındaydı, akşam için nereyi hazırlattın?
Ona göre giyineyeceğim
Jeon_Jungkook: Ah, tabi
Ben bir yarım saate sana konum atarım.
Mona_Lisa: Tamam aşkım
Seni seviyorum~♡
Görüldü bile atmadı pezevenk.
Telefonumu cebime koydum ve ellerim yardımı ile kasıklarımı ovdum. Tam elim cebimdeki sigarama ulaşıyordu ki, görüş alanıma giren Chaeyoung'un arabası ile oturduğum yerden kalktım ve hızla karşımda bulunan siyah mercedese bindim.
"Ağla kuzum, ağla." Arabaya biner binmez, tuttuğum göz yaşlarımın birer birer dökülmesine şahit olmuştum.
"U-Unnie, Jimin..."
"O senin yanındaydı, değil mi? Afferim Mochieme. Hayırlı çocuk."
"O benim yanımda değildi Unnie, tam da arkamdaydı. Elinde kocaman bir bıçakla."
"Ne? Neyden söz ediyorsun sen?"
"Diyorum ki en başından beri biliyormuş! Jungkook gibi ayakta uyutmuş beni! Para uğruna satmış beni!"
"Y-Yok canım, Jimin öyle birşey yapmaz. Şaka yapıyorsun."
"Hiç bu kadar ciddi olamazdım Chaeyoung. Ama biliyor musun? İntikam soğuk yenen bir yemektir. Ve benim karnım cidden çok acıktı..."
....
Ehehehe
YB yarın söz gelicek ve tavşan boku gününü görecek
