Ik staar nu nóg bozer naar ze dan ik al keek, wát een arrogante oeters zijn 't ook. Cameron en Nash kijken elkaar aan en beginnen keihard te lachen, maar stoppen als ze mijn kwade blik zien. Ik kijk naar Jaimy, die helemaal is verstijfd. Ook zij is een fan van Cameron en Nash. ''Dit is niet zo'n goed moment hiervoor, maar, mag ik alsjeblieft een selfie met jullie?'', vraagt ze aan Cameron en Nash en ze knikken meteen. ''Jai!'', zeg ik kwaad. Ja joh, eerst een selfie met die oeters terwijl heel me shirt verziekt is, net als mijn humeur trouwens. ''Sorry Faitlynn, maar dat was even noodzakelijk'', zegt Jaimy lachend en ze pakt de milkshake van de grond en loopt ermee weg naar de prullenbank. ''Nou meid, je bent de eerste die ons nog niet bespringt of een hartverzakking krijgt vandaag'', zegt Nash. ''Jammer joh, maar niet iederéén is gek op jullie'', antwoord ik terwijl ik mijn shirt schoon probeer te maken. Cameron kijkt naar de grond, ik zie dat 'ie niet weet wat hij moet doen. Uiteindelijk draait hij zich om en loopt een winkel in. Een aantal minuten later komt hij terug en geeft me een shirt. Dat shirt heeft hij vast daar gekocht. ''Hier, kleed je maar even om bij de wc's. Daarna trakteer ik jullie op een nieuwe milkshake'', zegt Cameron. Hij is verlegener dan ik dacht, best wel lief eigenlijk. Nee, Fait, nee! Hij is niet lief, hij is arrogant en heeft je milkshake op je laten vallen!, denk ik in mezelf. ''Dankjewel, Cameron'', zeg ik en ik loop naar de wc's om me om te kleden. Als ik terug kom, zie ik Jaimy, Cameron en Nash aan een tafeltje zitten. Ik ga erbij zitten. ''Goeie style heb je, Cameron. Tis een leuk shirt'', zeg ik en Cameron knipoogt. ''Ik bestel effe de milkshakes'', zegt Cameron en hij loopt weg. ''Nou, je humeur is wel verbeterd hoor'', zegt Nash en Jaimy begint te lachen. Nash pakt z'n telefoon en maakt een aantal selfies met ons, het was leuker dan ik dacht. ''Hello guys, hier zijn de milkshakes!'', zegt Cameron die aan komt lopen. Hij geeft de milkshakes en komt naast me zitten. Ik bedankt hem en neem een slok. ''Hoe heten jullie, eigenlijk?'', vraagt Nash. ''Jaimy'', zegt Jaimy. ''Faithlynn'', zeg ik. ''Mooie naam, nog nóóit gehoord!'', antwoordt Cameron en hij glimlacht. ''Haha, thankyouuu!'', antwoord ik. Eigenlijk zijn ze best aardig, en totáál niet arrogant. Ik heb me best wel heel erg vergist in hun. Ik kijk op mijn telefoon en zie dat het al 17.15 is! ''Oh guys, ik moet zo gaan, me zusje ophalen bij de Starbucks'', zeg ik en ik sta op. ''Oh, jammer'', zegt Jaimy en Cameron kijkt wat bedroeft naar de grond. ''En trouwens, ze was bij een meeting met al jullie Nederlandse fans! Jullie waren er nieteens, best wel geniaal'', zeg ik er nog achteraan. ''Wacht, wat? We wisten nieteens dat ze dat hadeden georganiseerd! We rijden mee, als verassing voor hun allemaal!'', zegt Cameron en ook hij staat op. ''Ah, nice!'', zeg ik en ik knipoog naar hem.
*Eenmaal bij de Starbucks*
Er waren zo'n 50 meisjes bij de meeting, en alle 50 werden helemaal gek toen ze ze zagen. En Nash en Cam deden zó enthousiast naar ze. Ik ga ze steeds meer bewonderen.. Na een uur of twee waren alle meiden weg, en Jaimy was er ook vandoor. ''Supertof dat jullie er waren'', zeg ik tegen Cam en Nash. ''Tuurlijk!'', antwoordt Nash. ''Dat doen we voor onze fans, dat ik wel 't minste wat we voor ze kunnen doen'', vult Cameron aan. Ik kijk in de ogen van Cameron, ik zie dat hij elk woord meent. Ze blijven me verbazen. ''Nou, me zusje en ik gaan er ook maar eens vandoor'', zeg ik en mijn zusje geeft Nash en Cam een laatste knuffel en stapt daarna op mijn scooter. ''Bedankt voor deze dag, guys. Het werd leuker dan ik dacht'', zeg ik en ik geef ze allebei een knuffel. De knuffel met Cam duurde wat langer, ik wilde hem niet meer loslaten, ik kreeg een raar gevoel van binnen. ''Maar, ben je nu nog steeds niet gek op ons?'', grijnst Nash. ''Oke, oke, dat neem ik terug'', glimlach ik. En ik méén het! Ze zijn veel leuker en aardiger dan ik dacht, ze zijn niet fake. Ik wil net op mijn scooter stappen, totdat Cam zegt; ''Faithlynn, wacht. Mag ik een foto met je?''. lacht hij en hij kijkt naar de grond. ''Haha, tuurlijk! Normaal vragen ze aan jou om de selfie'', glimlach ik en ik loop naar hem toe. Hij maakt een selfie met zijn iPhone. ''Wacht, zet je nummer effe in mijn telefoon, dan w'app ik je de foto'', zegt hij en hij geeft me zijn iPhone. ''Haha, vertrouw je me wel? Dat ik 'm niet doorstuur naar al je fans en je doodgespamt word?'', lach ik. ''Tuurlijk, ik vertrouw je'', zegt hij en hij knipoogt. Ik zet hem erin en stap me scooter op. Op weg naar huis...
*Die avond*
Ik lig in mijn bed, na te denken aan de middag die ik beleefd heb. Ik heb me écht vergist in hun, ze waren gewoon net zoals ze in hun filmpjes zijn; niet gefaked ofzo zoals ik dacht. Ze waren gewoon zichzelf en dat is leuker dan leuk. Op dat moment hoor ik Dewi gillen en ze rent me kamer binnen. ''Wowowoowow, wat is er?!"', zeg ik verschrikt en ze geeft me haar mobiel. Ik kijk op het scherm en zie....
Heee, hier part 2 alweer! Ik probeer zovaak mogelijk een nieuw part erop te zetten. Hoe vinden jullie m'n story tot nu toe? Moet ik doorgaan of niet? Comment/like alsjeblieft! XXX
