Chapter 1
Kathryn's POV
"What has life to offer me
When I grow old
What's there to look forward
To beyond the biting cold"
Kinapkap ko ang aking iPhone 18s sa aking mini table malapit sa aking queen sized bed.
"Cause they say It's difficult
Yes stereotypical"
"Ugh! Sino ka bang alien ka na tumatawag ng 1:00?! Walangya ka! Yun na yun eh!"
"Maka alien naman to oh! OMG Boo!" 'Boo' ang tawagan namin ng bestfriend kong di ko alam kung bakit ko naging bestfriend. "Alam mo ba na---" I cut her.
"Di ko alam"
"Pilosopo toh! Sasabihin ko lang naman na---" I cut her. AGAIN.
"Kung ano man yang sasabihin mo, wag mo nang sabihin! Istorbo ka sa tulog! Mag ki-kiss na sana kami ni Daniel Padilla eh!"
"Okay, okay, di ko na sasabihin na may mall show LANG NAMAN ang labidabs natin sa Reef Mall"
Ang 'Reef Mall' ang pinakamalapit na mall sa subdivision namin ni Boo. Matanglawin, mapagmasid, mapangah---ay mali, take 2. MATANGPANDA, maitim at malalaking eyebags, KampKawayan, at cute. K, lels.
"HOLY CHEESECAKE! Did I heard it right?! Daniel Padilla. Mall Show. Reef Mall.?!"
"Ay hindi boo, mali yang ata ako ng pagkabasa kahit na 7 times kong binasa ng paulit-ulit, sa tweet niya" At dahil sa hindi mapapagkatiwalaan tong si Boo, agad-agad akong nagbukas ng twitter at binasa ang latest tweet niya.
@imdanielpadilla
Reef Mall later, see ya guys :*
2602 retweets, 2908 favorites
"Shocks! Boo! Oo nga, wahhhhh!" Tumalon-talon ako sa aking kama at dahil dun, nawala ang aking antok.
"Sabi sayo eh, istorbo ako diba? Sana hindi ko nalang sinabi sayo, tsk, tsk." Aww, nag e-emote ang aking pinakalokaloka at nakahithit ata na mahal na mahal ko na boo.
"Eto naman oh, wait... Ano oras ba yan?" Eh sa walang nakalagay eh.
"4:50 pm daw later sabi ng mga kachismis ko right now" oh see? Alam niya diba? Chismosa yan eh.
"Okay, mukhang nag chi-chismis pa kayo sa mga KACHISMIS mo dyan huh."
"Oo, kaya bye." Binabaan niya na ko bago pa man ako makasagot.
Aba, langya yun ah! Pagkatapos niyang istorbohin ako sa aking malapantasyang panaginip, bababaan niya ko ng telepeno?! You don't do that to me, hmmmp. *with matching cross arms and irap pa*
Humiga na ulit ako.
"Ano ba yan! Gusto kong matulog pero di pa ko dinadalaw ng antok! Bwisit na Julia yun ah."
Tinatry kong bilangin ang mga red heart-shaped glow in the dark na nakapalibot sa aking chandelier.
"1, 2, 3, 4, 5, 6, 7... Ano ba yan! Ang boring naman! Hayyyyy"
At dahil sa wala akong magawa, I'll introduce myself nalang, Kathryn Chandria Manuel Bernardo, 17 years of existence, Southville subdivision, Collins University, at may motto na "I am born to live" Yan lang muna, you'll know me better as the story goes ;)
ZZZZZZZZZzzzzzzzz
~~~
*kinabukasan*
"Do you, Daniel John Ford Padilla, take Kathryn Chandria Manuel Bernardo as your legal wife?"
"Yes father"
"Ikaw naman hija, Do you, Kathryn Chandria Manuel Bernardo, take Daniel John Ford Padilla as your legal husband?"
"Yes father"
"You may now kiss the bride"
Ayan na, ayan na, ayan na! Idinikit niya ang kanyang noo with mines, whoooo! Malapit na, our nose touch, 3, 2,
"Boo! Gising na! Ano ba naman yan oh! Ang tagal-tagal mong gumising, palibhasa tulog mantika, hay naku! Male-late na tayo oh!"
Kumunot yung noo ko. Ayan na naman ang bwisit na human alarm clock na yan! Magkaka wrinkles ako nyan ng maaga eh!
"Anong oras na ba?!" Tinignan ko yung glass window ko na worth 5,000 US Dollars. "Umaga palang ah!"
"Umaga NA nga eh! Umaga NA! Kaya't bumangon ka na diyan at maligo na! Like, hello?! 7:00 na, you only have 20 minutes---"
Agad akong bumangon at naligo na.
"---left" Boo.
*shower* no time for bath tub.
*shampoo*
*shower*
*conditioner*
*shower*
*shower gel*
*shower*
Sinuot ko na ang aking bathrobe at pumunta na sa walk-in closet ko. Dahil wala na akong oras sa pagpili, kinuha ko nalang ang una kong nahawakan at nagbihis na.
"Boo, pakikuha nga ng blower ko diyan please"
"At ano ako? Yaya? Human alarm clock na nga yaya pa, aba, abusado ka huh. Bayad ko?"
"Aishh, nevermind." Kinuha ko na ang blower at dali-dali akong nag blower. Nag pony tail nalang ako dahil wala nang time. Ano ba yan! Sa susunod mag hi-hire na talaga ako ng stylist sa buhok.
"Aba naman Boo, pwede pakidalian?!"
"Oo na, oo na! Pwede bang tumahimik ka nalang diyan?!"
"Hayyyyyyy lifeeeee, dalian mo na at bababa na ko huh. Pinagawa ko na pala ang sandwich mo sa isa sa mga maid niyo."
At tuluyan na siyang lumabas ng aking kwarto.
Tadaaaa~ And I am perfectly done. Tinignan ko na ang aking sarili sa isa sa mga salamin na nakalibot. Okay na to.
Lumabas na ako ng aking kwarto at bumaba na rin. Kinuha ko ang isa sa MGA sandwich na ginawa ni manang Mhe, pronounce as 'mey'. Taga probinsya kasi siya eh. Ano ba to, hindi naman ako glutton para ubusin lahat ng to, so isa lang ang kinuha ko.
Lumabas na ako ng bahay at sumakay na sa aking Lamborghini Reventon which cost $1.61M. O ha! Meron ako niyan noh! Si Julia naman ay sumakay naman sa kanyang McLaren P1 which cost $1.1M. Selos kayo?
At nag drive na kami papunta sa Collins University.
~~~
Sorry kung may mga typo errors. This is my first story, so I'm a newbie. Please bear with me.
Thank you for reading this
If you like the first chap, please vote and comment.
Xoxo <3
BINABASA MO ANG
Life Of The Fangirl <KathNiel> ❤️ [ON-HOLD]
FanfictionWell, this is my story. Read to find out ;) - Kath