Life Of The Fangirl <KathNiel> ❤️ [ON-HOLD]

LOTF 3

Chapter 3

Kathryn's POV

"Gutom na kooooo! Gusto ko na ng food, pero I don't want to eat here in the canteen eh, like, eew?! Ang cheap naman dito Chris!" As always, nagrereklamo na naman si Ulan. Maarte yan forevs eh. =.=

Nandito kami sa canteen, lunchbreak na namin eh. Hayyy salamat! Tapos na ang nakakalokang morning classes namin. Bakit ba kasi may aral-aral na yan, hindi ba nila alam na nakakaimbyerna pag gumising ka ng umaga? Eh kung sila nalang kaya mag-aral para samin. -_-

"Eh ano bang magagawa ko? Syempre ang unfair naman sa iba pag tig milyon-milyon ang mga pagkain dito." Chris

"Alam mo, kung ako sayo, imbes na mag reklamo ka jan, bilhan mo nalang kami ng makakain na" I forgot to tell you na matakaw pala ang ating Campus Playboy na si Hero. Kaya nga Casanova eh. Lol. If you know what I mean.

"Hero, pwede bang wag mong ipahalata ang pagiging glutton mo kahit just for one effin' week lang? Juice colored" Inirapan lang siya ni Hero. Yung panglalaki huh. Dahil kung hindi, nakuuuuu, baka maging-buang pa si Zabi. Oopsy, may gusto kasi si Zabi kay Hero eh. Quiet lang huh. Batukan ko kayo sa lungs eh. Lol.

"Fuddruckers nalang nga tayo, gusto ko muna mag steak eh" ako na nagsuggest. Mukhang wala naman silang plano eh.

"Oo nga, tama si Kath" sabat ni Kulog at muling umakbay sa akin. Anak ng putcha naman oh! Tinignan ko si Ulan at nakita kong umiwas naman siya ng tingin. Mahal niya kasi si Kulog eh.

"Get your filthy hands off me!" Kinuha ko yung akbay niya.

At dahil sa may halong buang tong si kulog, eh umakbay nalang ulit with matching smirk. XP. Akala niya bagay sa kanyang mag smirk, well, AKALA niya lang yon. Like, eew?! Mala Dagul yung smirk niya, kadirdir.

Pinabayaan ko nalang siyang umakbay sakin, di naman mabigat eh.

Nabigla nalang ako ng may humatak sa akin at ipinulupot ang kanyang kamay sa aking bewang. I looked at him and saw a smiling Chis. I just respond at him with a smile. Uhhhh.... Spell AWKWARD? T-H-I-S.

"Ehem" Isang babaeng lokaloka naman ang humatak sakin na nag ngangalang Julia. "Geh, kitakits nalang tayo sa fuddruckers"

"Gravity, haba naman ng hair mo Boo! Anong shampoo mo teh? Sa pag kakaalam ko, parehas lang naman tayo ng shampoo and conditioner eh, diba?" Tanong niya sakin nung palabas na kmi ng campus.

"Lokaloka ka talaga!, pero thank you huh. That was awkward." She just smiled at me and pumunta na kami sa fuddruckers.

~~~

Daniel's POV [The Awaited POV]

"Daniel, again, show some feelings!" Hay! Kayo kaya magpapicture ng paulit-ulit?! Tangina naman oh! Show some feeling, amputs. Eh kung pakyu kaya with feelings?!

Argh! If you think na passion ko to? Well, nagkakamali kayo, maling mali. Gusto ko lang naman maging tahimik ang buhay ko eh. Bakit naging artista/model/endorser/singer ako? Well, it all started in a stupid fucking lasagna.

*flashback*

May nakita akong lasagna sa ref namin. Kinuha ko at kinain iyon dahil gutom na gutom ako galing sa school. At dahil sa yun ang una kong nakita na pagkain sa ref.

"An sharap aman nitchong lachana" Dahil sa masarap iyun, naubos ko agad.

"Da--niel" Muntik na akong mabilaukan ng biglang may nanggulat sa akin. Pagtingin ko, yung Parking 5 pala.

"O, ano yang kinaka---" bago pa matapos ang sasabihin ni JC, half kapatid, half cousin ko. Sumigaw bigla si Katsumi.

"OH HOLY CAP OF 1 GALLON OF WATER! Is it really is it?! My lasagna???" Binuksan niya ang ref nang naka-frown and grimaced nung sinarado niya na ito. Padabog siyang naglakad sa counter kung asan kami na may namumuong luha sa kanyang inner eyes. 4-eyed kasi eh [A/N: gets niyo ba? Tanong nalang kayo kung hindi]

"Fuck you with feelings! The lasagna you just ate, was the lasagna made by Daezen only for me!" Nag cross-arms pa siya na parang bata, lol. Di bagay.

"Don't englishing me, I'm not graduation, hhahahahah" sabat naman ni Seth.

"Sorry naman pre, d ko naman alam na sa'yo yun eh, diyan mo kasi nilagay sa ref KO"

"Ako na nga itong nanakawan, ikaw pa ang may ganang magalit!" He retorted. "At for your information, ref to ng PARENTS MO, hindi SAYO. Dahil sa pagkaka alam ko, parents mo ang bumili ng ref, hindi IKAW."

"Sinabi ko bang AKO bumili ng ref?! Hindi diba, natatandaan mo ba na nasa pamamahay ka NAMIN?!" At sabay kaming umirap sa isa't-isa.

"Imbes na mag-away kayong dalawa, ganito nalang. Mag jock-en-poy nalang kaya kayo? Kung manalo si Daniel, mag so-sorry sya kay Katsumi, pero kung manalo si Katsumi, bibigay ng matinding dare si Katsumi para kay Daniel at patatawarin niya na ito. Deal?" Singit ni Lester.

"Ang daya naman niyan!/Deal!" Sabay kami ni Katsumi. Ako yung umangal. Aba! Hindi yun makatarungan noh!

"Bakit naman madaya? Eh ikaw rin naman ang may kasalanan." Hayyy! No choice.

"Deal nalang nga"

"Jack-en-poy, hale-halehoy! Sino matalo, siya unggoy!"

Daniel - Rock ✊

Katsumi - Paper ✋

"Aish! Oo na, anong dare mo?!" Ako. Anobanamanyan!

"I dare you...... Uhhhh.... Ah! Na maging artista ka, tas pwede ka mag-stop if you want, basta maging artista ka lang."

"What the hell?! Are you kidding me?!"

"Do it look like am I?"

"Argh!"

*end of flashback*

At doon na nag-umpisa ang aking pagiging artista. Akala ko nung una, madali lang, yun pala ang hirap! Mayroong time na sinabihan ko ang aking manager na mag-stop na sa pagiging artista, ibinalita iyon nationwide. Maraming umayaw at ngababalak pa nga raw mag-rally sa ABS-CBN.

Natakot naman sila at nagmakaawa sa akin. At dahil sa madali akong makonsensya, ayun, pumayag na, i-dodoble pa nga raw ang sweldo ko eh. Di naman ako pumayag, di ko na kailangan eh. Hello?! #1 Richest Elite in the Philippines?! Dino-donate ko na nga lang yung sweldo ko sa charity eh. Charitable kasi ako.

Hayyyy! Ang hirap maging gwapo! Ba't ba kasi gising na gising ako nung nagpaulan ng kagwapuhan eh, tsk, tsk.

~~~

Sorry po kung medyo sabaw, sabaw utak ko ngayon eh, lels.

Daniel Padilla pala habang nag e-endorse sa bench sa multimedia.

Sorry sa mga words huh. Lalaki kasi eh.

Please vote and comment. Tnx a lot

Xoxo~

- Glamour_KMS