Bugün akşamı iple çekiyorum çünkü tokiye gidecektim. Alperen,Sude ve Ezgi olacaktı. Okulda hiç bir teneffüste çıkmadım dışarı oda çıkmadı işin garip tarafı. Her sabah ayılmak için kahve alan çocuk ne kahve almaya nede yemek yemeye çıkmıştı. Acaba bir umut uyanmış olabilirmi diye düşündüm ama sonra dedim ki yaa saçmalama. Okulda çok ama çok sıkılmıştım. Tüm dersler bitti ve biz eve gitmek için ilk once istiklal marşına durmuştuk. Nedense Çınar ve o gıcık arkadaşları aramıza durmuşlardı. İstiklal Marşını içeride okumuştuk. Çıkarken Çınar'ın bir arkadaşı buna sağlam bir geçirdi şak dedi. Çıkışta çantası açıktı yani daha doğrusu açmışlar sonuna kadar. İçimden öyle bir oh canımada deysin dedim ki. Akşam tokiye gelmiştim. Aşırı heyecan patlaması yaşıyordum. İlk Ezgi ve Sude geldi sonradan Alperen geldi aşırı eğlenmiştim ki size anlatamam. Ama hissediyordum bu kadar çok mutlu olduysam kesin kötü birşey olur hissediyorum olacakta galiba...
ERTESİ GÜN
Ve o kötü şey olmuştu.
Kalktım bugün etüt vardı ama ben gitmedim daha doğrusu gidemedim annenin sınavı vardı,açık lise okuyordu onu arabada beklemem gerekiyordu. Sabah ki sınavı bitmişti. Öğleden sonra ki sınavdan sonra kırtasiyeye gitmem gerekiyordu gittikte. Ordan su doldurmaya gitmiştik orada sırada beklerken annem elimde ki kesikleri gördü ve aynen şöyle dedi;
-Sen bana elini kesmeyeceğine dair söz vermiştin. Bhndan sonra seni okulundan alacağım
+anne lütfen yapma...
Gerçekten de hiç şaşırmamıştım. Sonuç olarak dün çok mutlu olmuştum ve herzaman için 1 güldüysem 2 ağlamamam gerekiyordu. Evren bana hiç adil davranmadı bundan sonra da davranmasını bekleyemezdim. Ben artık her konuda gerçekten çok yoruldum. Çınar konusunda, derslerim konusunda, ailem konusunda, annemin beni okuldan alması konusunda ama artık buraya kadarmış benim hikayem desenize. Böyle sadece yanıma birsürü para alıp çok uzaklara gidesim var. Valiz falan da yok sadece bel çantam ve ben. Buralardan uzaklaşıp kaçasım var...
Çınar... ben seni çok seviyorum be adam, sende sevseydin ne olurdu ki? Canımı yakmasaydın keşke...
Aklıma bir anda istemsizce Çınar'ın mavi ayakkabıları geldi. Ayakkabılarını bile sevdiğim adamı unutmaktan bahsediyorum sizlere. Bu çok üzücü birşey.
Size biraz biimkilerden bahsedeyim.
Ezgi Deniz
Kendisi bir kraldır. Ezgi baya taş olduğu için nerdeyse bütün erkekler ona büyük bir zevkle uçarlar. Kafam yerinde olduğunda ya da olmadığında bile hep yanımda o vardır. Gündüzleri deli dolu geceleri ise durgundur. Bana hep akıl verdiği için hep ondan akıl alırım ve bunun bana çok fazla yararı oluyor.
Arzu Aslan
Ezgi ile ortaokuldan beri arkadaşlar. Sinirlendiğinde gerçekten ondan korkarım. Mutlu,neşeliyken de kendi kendinize dersiniz" bu muydu sinirlenen kız?" O derece eğlendirir sizi. Küfürlü konuştuğunu hiç görmedim ben küfür edincede pek sevmez.
Duygu Konya
Kendisi size burada sayacağım kişilerden en çok bana benziyen kişi. Görünüş olarak pek benzemesekte huy olarak,hareket olarak,konuşma olarak aynı ben. Beni küfürlü konuşmamdan, onun çotuna vurmamdan falan rahatsız olmaz. Çınar'ın arkamdan söylediği şeyleri duyduktan sonra lavaboya gidip ona ana bacı sövmüştüm kapıları falan yumrukamıştım o sırada o da benimle birlikte Çınar'a sövmüştü. Tam kafa adamdır.
Yağmur Yılmaz
Okulun ilk zamanları beni en çok Yağmurun uzun saçlarının ucundaki sarı renkte olan bölüm beni çok etkilemişti. Aklıma ilk ramen gelmişti onun için ben ona ramen saçlı diyordum. Hatta telefonuma bile ramen saçlım diye kayıtlıydı. Sanırım 1 ay sonra saçlarının sarı olan bölümünü maviye boyatı ona çok yakıştı.
