Kalbimin ağrımasıyla göz kapaklarımı açtım.
(sahi sen benim en güzel kalp ağrımdın.)
Okula gitmem lazımdı sırf seni bir dakika fazla göreyim, diye erken kalkardım sabahları1. (İmkansız olan bazen daha da çekici gelirdi hep, ama sen imkansızların en güzelisin) mavi gözlerinde nefes alırdım genelde, orası benim soluklanma cennetim. (cenneti gözlerinde, bulurdum hep.) sen benim koşacağım ilk salıncağımsın.
Gözlerinde sığınıyorum dünyaya.
Sana bakamazdım seni bu kadar severken utanırdım beni göreceksin diye. Ama artık gör beni, kalbim daha fazla dayanmaz sensiz acıya. Okula geldiğimde cennet kapının önündeydi, öyle kusursuzdu ki bana göre. Bunun tiple alakası yoktu, pek sevilen biri olmamıştı hiç ama kalbim en çirkini en güzel görüyordu. Olumsuz yanları kusursuz geliyordu gözleri salladığım ipti benim için.
