ito dapat yung pinaka masayang araw ng buhay ko e....
habang naglalakad ako sa gitna...
namamawis yung kamay ko....
nanginginig yung tuhod ko...sa sobrang...
kaba...
na kung tama ba'to....
tumingin ako sa kanya...
nakangiti siya..
na parang sinasabi niya na....
sige lakad ka lang...
matatapos din 'to...
pag Tapos nito...
magiging masaya na tayo...
takte...
ang hirap...
naiiyak ako pag naaalala ko yung ugok na yung e...
ano?tutuloy pa ba ko.....
sige kung kaya niya kaya ko din...
may tiwala ako sa kaya e...
mahal ko tong kutong lupa na 'to e...
tinuloy ko na yung paglalakad...
palapit na ko ng palapit...
eto na.........
wala ng atrasan to....
hay...
lalo pa ata syang pumopogi a...
he he...
naku...
magiging maganda ang lahi ko ne'to.....
haha...
Di ko naiwasang mapangiti...
siya din...
nakita ata yung pag ngiti ko e...
limang hakbang na lang at..........
BINABASA MO ANG
the unknown feeling i have
Randomlife is short! yun lang!bow!ahhahhahahahah ang magbasa nito maagang mamamatay....joke! ahhaha....katulad ng ibang plot ng story may love love din dito! walang kamatayang love story...ahahhahha
