Prologue.
"What drugs that did you gave to the patient?" I asked. The doctor just look at me with the hint of nervous, hindi na ako mapakali kung anong kasinungalingan ang isasagot niya sakin, "Im not the one who gave her the drugs. Doctor ako at alam ko kung anong dapat kong gawin sa pasyente." Gusto kong tumawa dahil may confidence pa siyang sabihin na isa siyang 'Doctor'.
Ang sarap lang tignan ng mga taong pilit pang magsinungaling kahit alam mo na yung katotohanan.
"Are you sure that you're a doctor? Mr, Fuente?" I smirked when i saw his hands formed into a fist. "Yes, I'm a doctor." He looked at me with hatred.
"So, if you're a doctor. Let me test you, there's a patient that are suffering on Anxiety and that person also have a Insomia. What are you gonna do?" I asked him. Kita ko na pinagpawisan siya ng malapot at habang nag-iisip kung anong maari niyang maisagot.
"Ofcourse, i will sent that person to the right doctor for his or her situation and i will recommend that person to go to a Psychiatrist because im a Cardiologists,"
"You're right, but you did is wrong. You gave the patient a barbiturates drugs. Yes, a barbiturates are for those people who have a anxiety, insomia, headaches, and seizures. The wrong is, you told her that she will take that drugs 3 times a day but the Barbiturates that you gave to her it takes 2 days before the effects will gone. So, it cause her to overdose and now she have a coma. Alam mo naman pala kung anong dapat gawin, yet you choose to gave her a drugs so that you will have a money that contains a 1.5 million pesos," I smirked. He's losing his temper now.
"Hindi ko alam kung anong pinagsasabi mo tungkol sa pera na kalahating milyon." Nilabas ko ang isang papel mula sa bulsa ng jacket ko at pinakita ko ito sa kaniya.
"Then what is this? There's a 1.5 million pesos in your bank account. Nitong linggo mo lang nilagay yung pera. Then, saan mo nakuha ang ganitong kalaking pera? Ang sweldo mo lang sa isang linggo ay 15,000 at nakaka dalawang linggo ka palamg dito, diba?" Sabi ko sa kaniya. Hindi na ako nagulat ng ihagis niya ang mga bagay na nasa lamesa niya. Lumapit siya sakin at kinuwelyuhan niya ako.
"You're a damn, piece of sht!" He said while his gritting his teeth and i just smirked on him ng inilayo siya ng mga pulis sakin habang nilalagyan siya ng Handcuffs.
"Umamin ka agad. Gusto ko pa naman makita ang mukha mo habang nagsasabi ng mga kasinungalingan, Dr." Mahina akong napatawa ng matalim na tingin ang binigay niya sakin.
"Let go off me! Hindi ako papayag na makulong ako!" Sigaw niya habang pinipilit niyang makawala. Sinundan ko sila habang papalabas ng Hospital.
** "Mr, Joon Jacquees, I am arresting you on suspicion of Murder. You do not have to say anything. But it may harm your defense if you do not mention when questioned something which you later rely on in court. Anything you do say may be given in evidence."
The police said. Nakatulala lang ako dahil hindi ko 'to hiniling sa buong buhay ko. Isasakay na sana ako sa kotse ng makita ko ang isang babae sa hindi kalayuan. Naramdaman ko nalang na tumulo ang luha ko. Wala ba siyang gagawin?
Bigla nalang akong nanlumo ng umalis siya.
But before she leaved, i saw her smirked. **
"Mr, Joon. Thank you so much for your help." Napalingon ako at nasa tabi ko ang matandang lalaki at siya ang Manager ng hospital.
"Wala po yun. Masaya po ako at nakatulong po ako sa inyo," At ngumiti ako ng malapad.
"You're a smart boy, Joon. I'm going to wait for your 'Future'." He tap my shoulder before he left.
Sumakay na ako sa kotse ko at pinaandar ko na ito papunta sa School and im taking a Pharmacology. I also investigate but kung may drugs lang na involved. Just like what happened earlier.Napailing nalang ako. Future?
Ano nga bang mangyayari sa future ko? Hmm.
