Миний Найз Залуу Мөнх Настан (Жон Жонгүг)

1

Тэнгэр дуугарч , аадар бороо цутган орж байлаа...

Би:
- Юра Онни ! Шүхэр хаана байгаа билээ ?

Юра эгч:
- Мэдэхгүй ээ. Шүүгээнд байж магад

Би шүхрээ аван гутлаа өмсөх зуураа :
- Онни өнөөдөр заавал гарах ёстой гэж үү ? Жимин ахтай дараа л уулзчих тэгэх үү ? Гадаа ингэж их бо..

Эгч үгийг минь таслан : Харин бороо орж байгаа болохоор илүү гоё биш гэж үү ?

Би толгой дохин: Тиймдээ . Хмм. Заза. Амжилт

Яарсаар гэрээсээ гарахад бороо ихээр орж байсан нь онцгүй ч би энэ зүйлд үнэхээр их дуртай . Борооны чимээ , борооны дараах үнэр гээд бүх л зүйл нь нэг л таашаалтай...

Шүхрээ дэлгэн инээд алдсаар малгайгаа өмсөж цамцандаа шигдсээр алхаж эхэллээ.
Үл ялиг чичрэх минь даарсныг илтгэнэ

Автобусны буудал дээр ирээд шүхрээ хэд хэд сэгсрээд орох гэтэл хэн нэгэн нүдэнд минь туслаа.
Би хэсэг зууртаа л түүнрүү гөлөрчихсөн. Яагаад гэдгийг нь мэдэхгүй ч би тэнэг юм шиг гэрэлтсэн түүнрүү харсаар л байсан...
Гэнэт тэр яасан ч юм бүү мэд над руу огцом харахад би бантсандаа шууд л харцаа бурууллаа.

Шал пал хийх чимээ гарган алхсаар хэн нэгэн хажууд минь ирж зогслоо. Би царайг нь хараагүй ч хэн гэдгийг нь маш сайн мэдэж байсан юм

??: Аахх. Бороо ч их орж байна шүү

Энэ хоолой ? Үнэхээр сонсголонтой сайхан хоолой ....

Би чимээгүйхэн толгой дохилоо

??: Чи Хангүг ахлах сургуулийн сурагч юм уу ?

Би бас л юу ч дуугарсангүй толгой дохилоо

??: Ммм. Би ч бас. Нээрээ Англи хэлний тэмцээн болж байгаа. Чи орсон уу ? Төгсөх анги мөн биздээ ?

Би :
- Т.тиймээ . Мөн. Тэр тэмцээнд ч бас орж байгаа. Яасан ?

??: Аан. Харин 5 хүнтэй баг бүрдүүлэх хэрэгтэй гэсэн шдээ. Манай багт яг нэг хүн дутаад

Би багаа олоогүй байсан болохоор : Тэгье гэсээр шууд л тэдний багт орчихов

Автобус ч ирж бид цугтаа арын суудалд суулаа.

??: Кхм *хоолойгоо засах* . Жон Жонгүг гэдэг  гээд гараа сунган эелдэгээр инээмсэглэлээ

Би ч хариу инээмсэглэж:
- Кан Юнби

Жонгүг нухацтай царайлан: 8 хоногийн дараа олимпиад болох болохоор маш сайн бэлдэнэ шүү

Ангидаа орж ирээд тайван гэгч нь суудалдаа суун зүгээр л доош ширээгээ дэрлэн хэвтлээ. Хонх дуугарч хичээл тарахад
Нүдээ анин ангийнхнаа яагаад ийм тэнэг бас яагаад байнга ингэж шуугидгийг бодох гэтэл Намжүүн хажууд суугаад хамт ширээ дэрлэн хэвтэв

Намжүүн:
- Англи хэ.

Би:
- Би багаа олчихсон

Намжүүн:
- Аан. Багт чинь хажуу ангийн Жон Жонгүг байгаа юу ?

Би:
- Жон Жонгүг хажуу ангийнх юм уу ?
Тийм ээ тэдний багт орсон юу гэж ?

Намжүүн :
- тэгвэл чи манай багт орчихож. Бүгдээрээ нэг баг. Жонгүг ийг яаж танидаг юм ?

Би:
- Өглөө автобусны буудал дээр танилцсан л даа *нойрмог залхуу хоолойгоор*

Намжүүн нүдээ аниад унтаад өгөв... Түүнийг харсаар байгаад би ч мөн адил зүүрмэглэчихсэн байлаа.