Turned(On-Going and Slow Update)

Chapter 18

Chapter 18

I am here in my room,unpacking my things and putting it to their designated areas.

After that, I looked around and napansin ko na wala paring nagbago sa aking kwarto.Ang kwartong ito ay ang aking "haven".I feel so much comfortable here.And this place is so memorable to me.

This is where I cry my heart out whenever I have a problem which I cannot share to anybody because I do not have any courage to share it. I'm used to deal my problems alone. Covering my sadness with my smile so no one could notice it.

It's been a long time since yung time na last ko itong nasulyapan. Namiss ko 'to.

Tumayo ako at pumunta sa may veranda.Pagkabukas ko sa pintuan ng veranda,sumalubong sa akin ang simoy nang hangin.Kay sarap sa pakiramdaman.

Inilibot ko ang aking paningin sa aking paligid,napansin ko na walang nagbago sa bahay namin.

Napangiti ako at bumulong ako sa sarili ko, "Welcome back,Blair."

Pumasok na ako ulit sa aking kwarto pagkatapos kong magmuni muni sa veranda.

Lumabas ko ng kwarto at pumunta sa sala at natagpuan ko doon ang mga anak ko na may kanya kanyang ginagawa.

"Hi,baby.Where's your mamita?" I asked my son,Sace.

"Mamita is in the kitchen,mom.Preparing for dinner." he answered.

Mama always do the cooking even if we have maids dito sa bahay.Ang ginagawa lang ng mga maids namin dito ay ang pagpapanatiling malinis ng aming bahay.

"Thanks,'nak."

Pumunta na ako sa kusina at nakit ko doon si mama na nagluluto.

"Hi,ma." I greeted her.

"Oh anak,nandiyan ka na pala.Malapit nang matapos to.Wait ka nalang ng konti."

I chuckled.

Tinulungan ko si mama sa pagluluto kahit malapit ng matapos ang kanyang niluluto.

"'Nak,tawagin mo na yung nga anak mo.Kakain na tayo."

"Sige,ma."

Hinubad ko na ng apron na suot ko at nilagay ito sa lalagyan.

Pumunta ako sa may sala at tinawag sila.

"Kids,come here.We'll eat na."

"Yes,mom."sabi ni Khase.

Tumayo na sila at pumunta na kami sa dining area.

Umupo si Chase sa tabi ng kanyang mamita sa may left side,tumabi naman si Sace kay Chase.Umupo si Khase sa ikalawang upuan sa may right side ng kanyang mamita at tumabi si Ace sakanya.At ng makaupo na sila,umupo na rin ako sa tabi ni Khase at kumain na kami.

Sa dinner namin,di maiiwasan ng kwentuhan hanggang sa matapos kaming kumain.

Hinatid ko ang mga anak ko sa kani-kanilang kwarto kahit malalaki na sila,hinahatid ko parin sila kasi para sa akin,baby pa sila.

Pagkatapos kong asikasuhin ang mga anak ko,pumasok na ako sa aking kwarto.

Kinuha ko ang king tuwalya at akoy pumasok sa banyo upang maligo.Nagdala na rin ako ng mga damit na pantulog.Pagkatapos kong maligo,nagbihis na ako at lumabas ng banyo.

Umupo ako sa may upuan sa vanity mirror ko na may desk at kinuha ko ang blower at binlower ang aking buhok para matuyo ito.

Pagkatapos kong magblower,tumayo na ako sa king pagkakaupo at pumunta sa aking kama at humiga.

Napaisip ako sa mga naisip ko kanina noong nasa veranda ako.

*flashback*

(At the veranda)

Habang nakatanaw ako sa mga bahay dito sa subdivision,may naisip ako.

"Paano kung di siya nakipagbreak?"
"Paano kung kami parin hanggang ngayon?Magiging masaya kaya kami?"
"Paano kung hindi ako naging gangster?"

Nakalimutan ko na ang pakiramdamn na matiwasay kang namumuhay.Sa pagpasok ko sa gangsters world dala dala ang bigat dito sa aking puso,alam ko na hinding hindi na magiging matiwasay ang aking buhay dahil sa pagtapak ko sa mundong iyon,para na rin akong humarap sa isang giyerang mahirap takasan.Binaon ko na sa hukay ang kalahati ng aking katawan.

Sa mundong iyon,walang kasiguraduhan ang buhay mo.Maaring bukas,wala ka na sa mundong ito sa daming kalaban mo,sa daming gustong mas maging mataas sa iyo.Ang mundong pinasok ko ay sobrang nakakatakot at mapanganib.

Aaminin ko,nagsisisi ako ng kaunti kasi sarili ko lang ang inisip ko noon.Di ko inisip ang mga anak ko.Kung anong magiging buhay nila sa pagpasok ko doon.

Inisip ko kasi noon na kung papasok ako sa mundong iyon,mababawasan ang bigat na nararamdaman ko sa king puso.

Oo,nabawasan siya ng kaunti pero parang bumabalik sa tuwing napapaisip ako sa mga nak ko na baka mapahamak sila ng dahil sa akin pagnakilala ako ng mga nakalaban ko noon at mga kalaban ko ngayon.

"Bakit nga ba ako pumasok sa mundong iyon?"

Iyan ang tanong na di ko masagot sagot.

Akala ko,iyong naisip kong dahilam noon kung bakit ako pumasok ay tama pero sa pagdaan ng panahon,alam ko aa sarili ko na hindi iyon ng tamang dahilan o sagot kung bakit ako pumasok sa mundong iyon,kung bakit ako pumasok sa isang magulong mundo ng gangsters world.

I sighed.

*flashback ends*

Napabaling ako sa aking right side ng marinig ko ang aking cellphone ma tumunog hudyat na may nagtext sa akin.Inabot ko ito sa aking bedside table at tiningnan kung sinong nagtext.Ito ay galing kay Aishel,isa sa mga kagangmates ko,ang codename niya ay ARed.

From Aishel:
Tomorrow,10:30 p.m.,may laban tayo sa Veheyline Underground.

May laban kami bukas.Kakauwi ko palang tas may laban nanaman kami.

To Aishel:
Okay.

I replied to her text.

I turned off my phone at inilagay ko ito sa bedside table.

Nagkumot na ako at natulog na.