Chance

9- Chance

Nakatulog ako XD

Kinuha ko salamin ko sa table at nag-yawn ng matagal, tinignan ko yung wall clock.

11:02

Pababa na sana ako ng kama pero naalala ko yung paa ko.

"Nurse Cathy?!" sumigaw ako. Mga ilang seconds dumating si Nurse na may smile.

"Haba tulog ah, Ayeisha?" sabi niya. Nag-nod ako na may malaking smile. Pumunta siya sa corner at kinuha yung wheel chair, nilagay niya sa tabi ng kama ko at tinulungan ako makababa.

"Ayeisha, san nanggaling yang malaki mong pasa sa left leg mo?" tanong niya sakin. Tinaas ko onti yung palda namin maliit at tiniganan yung medyo green-violet na pasa.

"Ah... Nung tumama po ako sa bus. Nag-stop po ng biglaan si Kuya Bryan eh." sabi ko.

"Bryan? Bryan Tenorio? Yung bus driver na yon?" tumango ako sakanya at tinry pagalawin yung wheel chair "Sabi ko na nga kay Sir Mike tanggalin na yun eh" nilagay ni hands niya sa hips.

"Ay, wag niyo po tanggalin sa trabaho" tumingin si Nurse sakin na parang I've gone crazy.

"Ayeisha, sinaktan ka niya oh. Alam kong sinadya niya yun. Tatay yun ni Violet eh"

Oh.

"Pero... Pasa lang naman po eh, wag niyo na po siya tanggalin sa trabaho niya. Malay niyo po siyalang pinagkakatiwalaan ng pamilya nila, pano po makakapag-aral sina Violet?" I begged her.

She sighs before siya magsalita ulit "Hay nako, Ayeisha." tumingin siya sa mukha kong naka-puppy eyes "Only today. Pero pag ginawa niya ulit yun papatanggal ko na talaga siya..."

Tumingin ako sa kanya.

"Wait lang, di pa tapos" she smiled "Tapos magiging janitor nalang siya" she winks and I laugh. Pinush na niya ako palabas ng clinic and papunta sa office ni Tito- I mean, Sir Mike.

Bago niya ako iwanan sa tapat ng pinto niya, nag-whisper muna siya sakin.

"Bawas-bawasan mo ang bait, Ayeisha ha?" and she walked away.

Nag-smile ako ng pilit and I knocked three times.

"Come in!" narinig ko si Sir Mike sa loob.

Inikot ko yung doorknob and binuksan yung pinto, wide open. At pinasok ko yung wheelchair na binibitbit ako. Ang bigat wooh.

"Matigas pa ba? Bago pa kasi eh" sabi ni Sir Mike. Tumayo siya sa office chair niya and tinulungan ako i-push pa yung wheelchair sa loob.

Pagkatapos niya ako itulak papunta sa harap ng office desk niya, bumalik siya sa chair at may hinanap na something sa pile of papers.

I took the time to look around his office.

Parang normal na office pang vice-principal ng isang private school. May mga family pictures, class schedules, posters ng mascot naming Shark, and mga books sa isang shelf.

"Sabi ni nanay mo sakin mahilig ka sa mga books, tingin ka diyan at if you want it, take it home. "

I widen my eyes in surprise.

"Yes, you can. I read all of that already." he smiled and continued going through the papers.

Yinulak ko yung wheelchair papunta sa malaking shelf ng napakaraming libro. Pero isang color ng isang book yung nakita kong nag-stand out. Kinuha ko galing sa masikip niyang pwesto and tinignan yung cover.

Chance. Nakalagay sa light-blue na book. Nag-smile ako and binuksan. Surprisingly, walang kasulat-sulat.

"Ah, yan ba gusto mo? Lucky ka di ko pa yan sinusulatan. Ilang years na yan sakin pero wala talaga akong masulat eh. Baka mababoy ko lang." I laughed. "You can take it, I'm too busy to write there." I smiled and said thank you. Tapos nilagay ko yung book sa loob ng bag ko.

Lumapit ulit ako sa desk ni Sir Mike and naglagay siya ng paper in front of me.

"Sign ka lang sa baba, sa taas ng pangalan mo. Para yan sa one week suspension ni Miss Violet Tenorio." I nodded and looked for my name. Katabi ng isang nakakahilong pirma ni Mr. Wilbur Gallante aka unggoy na magaling magsalo.

Nag-pirma ako sa taas ng name ko –yung hindi messy gaya nung isa diyan– and binigay ko ulit kay Sir.

"Gusto mo pa ba bumalik sa classroom mo? Kanina kasi may naghahanap sayo. Si... Ms. Belmonte and Ms. Rendery?" Tumango ako nang nakangiti. Buti not all of the student population hates me. "I knew you'd want to. Here, show this to the guard para i-accompany ka and ma-excuse" inabot niya sakin yung isang maliit na sticky-note.

"Bye po Sir Mike. Thank you po." I wave goodbye to him before heading out.

Nagdire-diretso ako papuntang HS Building kung saan binigay ko yung note sa isang guard. He helped me up to my room.

And there, standing by the doorway is Darlene and Juliet waving happily at me.

"Heeey!! Are you ok na?!" Darlene asks me first. I nodded yes and Juliet told the guard that they'll take care of me. He just walked away after that.

"Tamang tama! It's just about... Lunch time!, Let's go to the cafeteria and we'll talk." Juliet and Darlene push me down to the cafeteria and we pick a table empty and far away from the crowded ones.

"I heard na lahat ng 1st year girls envy you! For always being with Wilbur!" pag-start ng conversation ni Dar.

"Whaat? Di ko nga yun nilalapitan eh!"

"Si Venice yung ate ni Violet, ex ni Wilbur. I think she got jealous and made her push you!" pag-explain sakin ni Juliet.

"I didn't do anything." I crossed my arms.

Nakinig pa ako sa mga rant nila about this Venice girl hanggang sa mag-beep cellphone ko sa pocket ng skirt ko.

I checked and saw a new text from none other than Mr. Unknown Number.

Unknown

Don't worry now, Ayeisha. I took care of Venice and Violet. I'll make sure they will always stay ten feet away.

I guess I won't be texting you from now on. Basta kung may problema ka, mag-text ka lang. Di ko man marereplyan but I'll make a solution for it. Bye Aye :)