ေဝ့ဝူရွမ္းသည္ ပိတ္ထားေသာ မ်က္လံုးမ်ားကို ဖြင့္ၾကည့္မိသည္။ သူ႔အား ဓားႏွင့္ပစ္လႊတ္လိုက္သူသည္ ေသြးသံရဲရဲႏွင့္ လဲက်ေနေပ၏။ သူ႔ေရွ႕တြင္လည္း သူ႔ဆီကို ပ်ံလာေသာ ဓားကိုကိုင္ကာ ရပ္ေနေသာတစ္ေယာက္။ ေဝ့ဝူရွမ္းသည္ အံ့ၾသသင့္စြာ ေရ႐ြတ္မိပါ၏။
"ဝမ္းနင္"
ဝမ္းနင္သည္ ေဝ့ဝူရွမ္းဘက္သို႔လွည့္ကာ ဦးၫႊတ္လိုက္ရင္း
"သခင္ေလး"
သေစၦဖမ္းသူမ်ား ေျပးကုန္သည့္အခါမွ ေဝ့ဝူရွမ္းသည္ တစ္ခုခုကို သတိရသြားပံုပင္။ သူ႔ေရွ႕တြင္လဲက်ေနေသာ သေစၦဖမ္းသူအား ေငးၾကည့္ကာ လန္ဝမ္က်ီဖက္သို႔ လွည့္လိုက္ရင္း
"လန္က်န္႔! မင္းသူ႔ကို ဘာလို႔အဲ့လို လုပ္လိုက္ရတာလဲ"
လန္ဝမ္က်ီသည္ မဆိုင္းမတြတ္ျပန္ေျဖပါ၏။
"သူက မင္းကို နာက်င္ေစမယ့္လူ"
ေဝ့ဝူရွမ္းသည္ ေျပာမည့္စကားမ်ားပင္ မရွိေတာ့။ ေခတၲမ်ွေငးၾကည့္ေနၿပီးမွ လန္ဝမ္က်ီ၏ ရင္ခြင္ထဲသို႔ ေျပးဝင္ကာ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားရင္း
"လန္က်န္႔! လန္က်န္႔ ငါ မင္းကိုအရမ္းခ်စ္တယ္"
လန္ဝမ္က်ီသည္ ေဝ့ဝူရွမ္းအား ျပန္လည္ တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားရင္မွဆုိသည္။
"ေနာက္ အဲ့လိုမလုပ္နဲ႔"
"ဟမ္!"
"ငါမႀကိဳက္ဘူး!"
"ဟမ္!"
"မင္း တစ္ခုခုျဖစ္သြားခြင့္မရွိဘူး! ငါ ခြင့္မျပဳဘူး!"
ေဝ့ဝူရွမ္းသည္ တဟားဟား ရယ္ေမာကာ
"လန္အာ့ကိုကို အႀကိဳက္ရင္ အားရွမ္း ေနာက္တစ္ခါ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး"
ေဝ့ဝူရွမ္းသည္ ဝမ္းနင္ကို သတိရသြားကာ
"ဒါနဲ႔ ဝမ္းနင္! မင္း ဘယ္လိုလုပ္ ဒီကိုေရာက္လာတာလဲ"

YOU ARE READING
အသက္ျပန္ရွင္လာျခင္း ေလးႏွစ္ေျမာက္ႏွစ္ပတ္လည္
FanfictionMo Dou Zu Shi fan fiction ဒီကသာသာ ေပါက္စက ခုမွ Fic စေရးတာမို႔ စာလံုးေပါင္းမွားရင္ သည္းခံေပးပါေနာ္ 😊😊