ÖLMEK İSTEMİYORUM....

60 3 0
                                    

Bu uyarıdan sonra hepimiz korku içinde bağrışıp çağrışıyorduk.Ben hemen koltukların altına girdim.Kafamı ellerimle birleştirerek bekliyordum.Sanırım uçak düşücek ve bizde ölücez.Böyle düşünürken pilot konuşmaya başladı.Çok şükür kurtulduk.Hepimiz rahatlamıştık.Yarım saat sonra evimize gidicez ve öyle umuyoruz.Nilay hiçbirşey olmamış gibi koltukta oturuyordu.Nedenini sorduğumda;"Geçen senede bana aynısı olmuştu.o yüzden hiç panik yapmadım."dedi ve kulaklığını takıp müzik dinlemeye devam etti.Ben ise fırlattığım telefonu incelemeye başladım.Kırık, çıkığı yoktu.Böyle durumlarda hep cana gelceğine mala gelsin diyoruz.

30dk.mız kalmış.Zaman çok çabuk geçiyor.Şimdi ise herkez yavaş yavaş toplanıyordu.Kemerlerimizi çıkarıp, valizlerin yanına gittik.Valizleri aldığımız gibi bir taksi çağırıp bindik.Aklıma hep annem geliyordu.Acaba şimdi ne yapıyor?, üzüntüsü devam ediyormu? bunları hep aklıma getiriyordum.Sonra dayanamayıp annemi aramaya karar verdim.Aradığımda sesi iyi gelmiyordu.Demekki hala üzülüyor.Üzülmesin diye uçaktaki olayı anlatmadım.Zaten kurtulduk onun için önemli olan ben ve Nilaydı.Sonra bana şans dileyip telefonu kapattı.Nilay beni dürterek Sinem dedi.Eve gelmişiz.Evin anahtarlarını verdim ve taksinin borcunu ödeyip, valizleri taşıdık.Yarın dinlenicez.Bugün fazla iyi geçmesede biryan da seviniyordum çünkü Fransadan gitmiştik.Anneminde taşınma vakti gelmişti sanırım.O Öykü orda olduktan sonra annemi Fransada bırakamam.Bu konuyu konuşup, tartışmamız lazım.İnstagrama girdiğimde herkezden geçmiş olsun mesajları geliyordu.Ne yani televizyonada mı çıktık.Ya annem gördüyse?Bence gördü ve sesi  o yüzden kötü geliyordu.Annemin heyecanlanmaması gerekiyor.Ya ona birşey olursa?,ya kalbi dayanmassa....

KURALLAR ÇİĞNENMEK İÇİN VARDIRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin