Little Monster In My Bed

Chapter 29

Sa puno ng mangga
Inukit ko ang pangalan nating dalawa.
Upang nang sa ganoon kahit lumipas ang panahon alala ng Pag mamahalin natin ay hinding hindi mabubura.

Ngunit ang inukit kong iyon ay unti unting nabura,
Katulad na lamang ng pagmamahalan natin sinta.

Wala na ang marka sa puno ng mangga ngunit bakit hanggang ngayon mahal parin kita?

Nang panahong iyon
Ikaw at ako ay masaya,
Mga ngiti sa labi nati'y kay gandang ipinta.

Mga pangako mo at pangarap ko'y
Araw araw kong naaalala
Nagbabasakaling magbabalik ka.

Ngunit kay tagal nang panahong
Ika'y hinintay
Ngunit ni anino mo'y di na
sumilay.

Siguro nga tayo ay di para sa isa't isa.
Kaya ngayon ika'y bibitawan ko na.
Nawa'y maging masaya ka sa piling ng iba.

At ako naman ay magmamahal na ng iba at pinapangakongdi na uukit sa puno ng mangga.

Anu yun??? Wala lang hahahah...

A/N: I sincerely apologized for not updating this story for so long. I've been distracted of all the hardships I've been through this passing years plus I lost the inspiration I had when I start writing this story. I also can't promise that I will make it up to you but the sure thing is I will try my best. Thanks a lot guys and I love you all.

************

One month later....

Parang kailan lang para kaming aso't pusa pero ngayon heto kami at magkasama na sa isang bubong. After that incident i thought wala ng happy ending ang pagmamahalan namin. I was blinded by jealousy at di ko pinahalagahan ang mga efforts niya.

"Wifey! Why did you left me there?" Nakabusangot na turan nito habang naglalakad palapit saakin. Hanggang ngayon I'm still amazed how he falls in love to someone like me. Napaka layo ng agwat ng buhay namin sa isa't isa but we ended up together and promised to love each other for a lifetime. And now... I was so drown to him that i can't live my life with out him.