Mutsuzum Ve Mutsuzsun

3.bölüm Herşey Güzel Olacak

Buraya geleli tam 2gün oldu. Kızları tanımam 2 günümü aldı diyebilirim. Çok tatlılar ve sanırım gerçekten haklıymışım 4 yıl yaşamımın en güzel yılları olucak. Ve evet en yakın hissettiğim Selin oldu. Çok tatlı tam benim kafadan ama nasıl olduğunu bilmiyorum, hayatlarımız birbirimizin zıttı. O bu yaşına kadar ne istediyse alınmış, yapılmış, aileden gelen sevgi ona fazla gelmesinden dolayı yatılı kalmaya gelen bir kız ve ailenin tek kızı. Nasıl olurda bu kadar birbirimize benziyoruz aklım hala almıyor.

Diyer kızlar da çok hatta fazlasıyla eğlenceli ve tatlılar. Onlarda birbiriyle çok iyi anlaştılar. Selinde benim gibi sigara içmiyordu ama diyer oda arkadaşlarımız içiyorlar hatta bütün okul içiyor diye bilirim. Ama sonuçta onlar arkadaşımdı.

Ne yalan söyliyim canımın acısından çok sıkılmıştım. Ailem herşeyimi maffetmişti. Daha doğrusu ben anlamıştım. Belki onlar hala anlamamışlardır.

Bu okul benim için kaçış noktasıydı. Hayatımın en eğlenceli yılları olacağı kesindi. Onlar benim şimdiden hayatımın en değerli insanlarıydı.

Geldiğimizden beri çok konuştuğumuz söylenemezdi. Ama sanırım biz ruhlarımızı yeterince konuşturmuştuk.

Yurt biraz sıkıcıydı. Yani yapacak aktivite azdı. Ama benim için ailemin olmadığı bir yer cennet sayılırdı.

Kızların aklına birşey gelmişti. Onlar eğlenceli olmayı fazlasıyla seven normal insanlardı sonuçta. Benim gibi manyak değillerdi.

Ben kendi halinde(ailesinden oldukça uzak) olmayı seven bir kızdım. Ve yazmayı seven.

Şansıma yurdumuzun yangın merdivenlerinin sonunda çatı katı gibi, kimsenin bilmediğini sandığım bir yeri vardı. Orada kendimle başbaşayken, ruhumun daha da hafifleşti zamanlar geçirebilirim.

   Orayı selinle bahçede konuşurken bir anda görmüştüm. Garip bir şekilde gözüme çarpmıştı. Sanırım o zaman orasının benim için yaratıldığını düşünmüştüm. Ne kadar hayal perest bir kızdım.

        *.                *.             *.         *              
   
      O akşam kararlıydım. Oraya yazmak için gidecektim. Sanırım ruhumu dinlendirmenin tek yolu buydu.

    Herkesin uyuduğundan emin olduktan hemen sonra, defterimi kalemimi alıp yola koyuldum

    Kolidor çok karanlıktı. İnşallah nöbetçi beni görmez diye dua ettim. Ama sanırım o bile uyumuştu...

- - -
Yazmaya daha yeni başlamış biri olarak ne kadar güzel birşey olduğunu anladım. Biz mağlesef daha biz diyemiycek kadar azız ama 10 kişi olarak siz benim ilk kalemimi okuyan kişilersiniz.

   Bundan sonra kendi duygularımı Asya azından deyilde, bölüm sonuna bir kaç cümleyle yazıcam.

   Benim duygularımı okuduğunuz için siz 10 kişiye çok teşekkür ederim...