သံတိုင္ေတြၾကားမွာကိုယ္သိပ္ကိုအထီးက်န္တယ္ေရွရီ။
ဘယ္အခ်ိန္ကမွန္းမသိအေမွာင္ထုဟာကုိယ္နဲ႔သိပ္ကိုရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္ခဲ့တယ္။
နာက်င္မႈေတြမ်ားျပားလြန္းလို႔ဘယ္အရာက နာက်င္မႈအစစ္မွန္လဲေတာင္ကိုယ္မခြဲျခားႏိုင္ေတာ့ဘူးေရွရီ။
မင္းကို ေနာက္ဆံုးေတြ႔လိုက္ရတံုးကလိုအနီရင့္ရင့္ေရာင္ေတြဖံုးလႊမ္းလ်က္ပဲေရွရီ။
~~~~
သံတိုင်တွေကြားမှာကိုယ်သိပ်ကိုအထီးကျန်တယ်ရှေရီ။
ဘယ်အချိန်ကမှန်းမသိအမှောင်ထုဟာကိုယ်နဲ့သိပ်ကိုရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ခဲ့တယ်။
နာကျင်မှုတွေများပြားလွန်းလို့ဘယ်အရာက နာကျင်မှုအစစ်မှန်လဲတောင်ကိုယ်မခွဲခြားနိုင်တော့ဘူးရှေရီ။
မင်းကို နောက်ဆုံးတွေ့လိုက်ရတုံးကလိုအနီရင့်ရင့်ရောင်တွေဖုံးလွှမ်းလျက်ပဲရှေရီ။
