Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
"Luci?" klinkt Jay's stem door de bibliotheek, nog steeds kijkt Luciana met grote ogen naar het wandkleed met het meisje met dezelfde naam als zij. "Ja" roept ze terug. "het is tijd om jullie paarden uit te zoeken" zegt Jay als de vier bij hem zijn. Ze volgen hem naar de stallen waar nog drie wachters staan te wachten met zes paarden. "Luci gaat bij mij en Ravi kan Selene bij jou?" Ravi knikt en stijgt op en een van de wachters helpt Selene erop. De rest stijgt ook op en Orpheus helpt Luciana bij Jay op het paard, "waar gaan we eigenlijk heen?" vraagt Orpheus "naar de vlakte, er zijn daar iets van acht kuddes paarden. Maar weten jullie wat het meest bijzondere is aan deze kuddes? In een van de kuddes zijn de laatste Kintiri-paarden" vertelt een van de wachters. "wat zijn kintiri-paarden?" vraagt Ravi "het zijn de moedigste, vriendelijkste en edelste paarden die je ooit zult ontmoeten, het zijn de laatste paarden die door de eerste koning van Aurora zijn gefokt. Ze zijn net als de Koninklijke Kintiri-familie; edel, moedig, vriendelijk, trouw. Lastig om hun harten te winnen maar zodra je hun hart hebt overwonnen blijven ze je trouw tot aan hun dood" legt de wachter uit "sommigen zeiden zelfs dat in de moeilijkste momenten van hun leven ze hun overleden Kintiri-paard zagen die hun hielp" zegt Jay.
Bij de vlakte aangekomen is het enige wat er te zien valt bos en uitgestrekt grasland, nergens zijn er paarden te zien. Ze zetten de paarden vast naast een lange geul die in de grond is gegraven die vanaf de rivier komt zodat de paarden kunnen drinken. "en nu moeten we wachten" zegt een van de wachters en ploft op een bankje dat er staat, iedereen gaat zitten en ze wachten. Na een paar minuten tilt het paard van Jay haar hoofd op en hinnikt hard "daar komt de kudde" zegt Jay, "hoe weet je dat?" vraagt Luciana "omdat Sneeuwvlok roept naar haar oude kudde, zij is een van de Kintiri-paarden". Het geluid van misschien wel vijftig paarden is te horen een groot bruin paard loopt voorop, de kudde staat stil maar de leidhengst, het grote bruine paard, loopt op hen af en staat voor Luciana stil en buigt. Hij briest een keer diep en laat een zachte hinnik horen, "wow je hebt het respect van de leider gewonnen" zegt een van de wachters verbaasd. Luciana legt voorzichtig haar hand op de snuit van het paard en het paard begint te lopen en Luciana volgt hem met haar hand nog op zijn snuit. Het paard begeleid haar naar een spierwitte merrie, "dank je" bedankt ze de hengst. De hengst hinnikt en drie andere paarden komen aangelopen, een goudkleurige, een pikzwarte en een appelschimmel. De andere drie lopen naar Luciana en de paarden toe, de goudkleurige loopt naar Ravi, de schimmel naar Selene en de zwarte naar Orpheus.
"Hoe zal ik je eens noemen" mompelt Luciana. "Sunny" roept Ravi opeens "ik noem je Sunny dan lijk je op mij met je naam". "Oh dan noem ik je Moony, dat komt van maan en dat lijkt weer op mijn naam" grinnikt Selene en geeft Ravi een high-five. "Layna" zegt Luciana zacht en de merrie kijkt op en briest zacht "ik noem je Orfeo dat betekent donker als de nacht aangezien jouw vacht zo donker is als de nacht" kletst Orpheus tegen de zwarte merrie. "Luci hoe heet die van jou" vraagt Selene terwijl ze net als de anderen een touw om de hals van haar paard doet. "Layna, dat betekent waarheid". Luciana loopt naar het bankje om ook een touw te pakken en Layna loopt achter haar aan. "wat is er meisje" zegt Luciana en de merrie briest zacht. Luciana loopt langzaam richting de rivier en de merrie volgt haar, "mag ik op je rijden?" fluistert Luciana zacht en de merrie drukt haar snuit tegen haar arm. Luciana klimt op Layna en rijdt rustig naar de anderen. "wow je hebt echt een talent voor paarden, dat zag ik al toen je Sneeuwvlok rustig kreeg bij de herberg maar alsnog wow" zegt Jay verbaasd.
Luciana houd het touw dat ze om de hals van Layna heeft gedaan stevig vast en spoort de merrie aan. Al snel volgt de rest en rijden ze terug naar het kasteel. De anderen hebben moeite met hun paarden mee krijgen maar Luciana niet, dan krijgt ze een idee. "kom maar" zegt ze zacht tegen de paarden en tot de verbazing van iedereen op de binnenplaats volgen de paarden haar. Ze leidt de paarden een weiland in.
De volgende ochtend wordt Luciana vroeg wakker, de vogeltjes fluiten en de zon schijnt fel. Er klinkt gehinnik van de paarden die wachten op hun voer of uit de stal worden gehaald. Luciana kleedt zich aan en loopt richting het weiland met de paarden. Layna rent hinnikend op haar af, "hey meisje" zegt ze en aait de merrie. "je kunt haar wel borstelen" klinkt er achter haar, ze draait zich om en ziet een oud mannetje dat leunt op een oude stok. Hij maakt een buiging en zegt "goedemorgen hoogheid, ik wou u niet laten schrikken" "het geeft niet meneer, maar ik ben geen lid van de Koninklijke familie u hoeft me niet zo aan te spreken" zegt ze met een vriendelijke glimlach.
De man knikt, "ik ben Sebastiaan maar u mag Sebas zeggen" zegt de man. "dit is een heel speciaal paard dat u hebt. Ze zeggen dat witte Kintiri paarden speciale krachten hebben en dat het de vriendelijkste van de hele kudde zijn. Heel speciaal." Zegt de man en laat zijn hand over haar snuit gaan terwijl Layna nieuwsgierig aan hem snuffelt. "maar wees wel gewaarschuwd" zegt de man en kijkt Luciana aan "de witte Kintiri is het kostbaarste paard wat bestaat, ik zag u aan voor een lid van de Koninklijke familie aangezien vaak de leden van de Koninklijke families het vertrouwen van de witte Kintiri 's winnen." Vertelt de man. "Sebas, mag ik iets vragen?" "maar natuurlijk" "kun je me iets vertellen over de legende en de oude Koninklijke familie?"
