Living with EXO

F I R S T

An: So guys, second story <3 

Nga pala, dedicated to her ~~~> 

Hi unnie! <3 Dedicate ko 'to para sayo, ang bait mo kasi, kaya mahal kita eh. <3 :* 

Monica Lee's POV

Hi! Monica Lee. Or just call me Monic or Nic. Half Korean and Half Filipino ako. And only I, live's here in my house. House that i called CASTLE. Binigay na 'to ng nanay at tatay ko since nung na aksidente sila. Accident? Car accident. Nag-aaway sila niyan ng mabunggo sila sa poste. Simula nung iniwan nila akong mag-isa, akala ko wala na akong pag-asa. Ng malaman kong pinamana sakin 'tong bahay nila mama, sobrang saya ko. Akala ko wala silang iiwan sakin. Hindi sa sumaya ako ng dahil lang binigay 'tong bahay ha? Masaya ako kase, kahit papaano nagkaroon ako ng pag-asa. At natutong buhayin ang sarili ko. Nga pala! Si Tita nagbigay ne'to sakin. Bago daw kasi mawalan ng hininga si mama may sinabi pa siya. Etong bahay, etong bahay ang sinabi niya kay tita. Haayy~ I'm living alone. *sigh*

*riiing*riiiing*

Tita calling....

Agad-agad ko itong sinagot habang kumakain ng lollipop. Since birth! Favorite ko siya! Lemon flavor!

\(^.^)/

[Hija?] 

"Yes tita?" 

[You don't like to live alone, right?]

"Yes tita. Wae?" I asked tita. I don't know! Nae-excite ako! *-*

[Kung di mo gusto, payag ka bang magkaroon ng makikitira sa bahay mo?] she asked me back.

"Jeongmal?!" Di makapaniwalang sabi ko.

[Yes baby. But, yung makikitira sa bahay mo dose...] Huh?! Dose?! Ang dami naman yata.

"Okay lang tita. What is they're genders?" I asked again at inaabangan na ang sagot ni tita. Sana girls! *o*

[They are all boys baby.]

"Aah~! Boy--- wait?! Mwo?! All boys?!"

[uhuh! Kung ayaw mo, okay lang.] okay na rin siguro. Basta, i want to live not alone.

"It's okay tita. Sige na po payag na ako." I said with dissappointed voice.

[Okay baby. Uhmm... Darating sila ng mga 10:30 ng umaga. Kaya baby, bilis! Bihis ka na! Bye!] and she dropped the call. Tinignan ko yung ayos ko at maayos naman. Hindi ko na kailangan mag-palit. Tsaka, kakaligo ko lang naman.

*ding dong...*ding dong...*

'Teka, sila na ba yan?' Sa isip ko. Agad akong bumaba, nasa terrace kase ako eh. Wala! Nagpapahangin. So, yun nga! Bumaba ako at pinagbuksan ko sila ng pinto.

"Annyeonghaseyo~! We are one! We are EXO!" Sabay-sabay nilang sabi. Ohh~ Koreano din pala. 

"Uhmmm... H-hello. Come in.." sabi ko ng bigla silang pumalakpak.. 

(An: Ahihihi~ :3 Overdose -_-) 

"Boys! Sabi COME IN! Papasok tayo sa bahay! Hindi OVERDOSE! -____-" sabi i mean sigaw nung matangkad...... na mahaba ang baba. Bigla silang napakamot sa ulo at ngumiti na parang nahiya. Eh kasi naman eh. :3 

"Sorry miss...?" sabi ulit nung matangkad na mahaba ang baba. Oo nga pala! Di pa pala ko nakakapag-pakilala. 

"Pasok muna kayo." sabi ko. Nag-nod na lang sila tsaka pumasok. 

"Upo muna kayo dun. Magtitimpla muna ako ng juice." i said with smile. Tumungo na ako sa kusina atsaka nag timpla ng juice ng biglang may yumakap sa likod. Eh?! Sino ba 'to?! Sino ba 'tong mukhang si Donald duck?! 

"HOY--- hmmmm~" sisigaw na sana ako ng bigla nyang tinakpan yung bibig ko. Srsly?! Ano bang problema nito?! 

"Eto naman. Niyakap ka lang eh. Miss...." sabi nya. Tsk! Yung pangalan ko nga pala! 

"Psh! Eh bakit kasi nagyayakap ka pa?! Pwede mo naman ako kalabitin diba?!" sigaw ko. 

"Oo na miss... Teka nga miss... ano ba pangalan mo?" tanong nya. 

"Monica Lee. Just call me Monic or Nic." sabi ko at inilahad ko na yung kamay ko para makipag-shakehands. Agad naman nyang tinanggap ng bigla nyang hinalikan. Like emerghed~~!! 

"What the--!!" pinigilan ko ulit yung pag-sigaw ko dahil ayoko ma-paos. Duh! Gusto ko pang kumanta eh!

"Okay... tulungan mo na lang ako dito. Then, sakanila naman ako magpapakilala." sabi ko at agad naman nyang sinunod. 

-------------------------------------------

An: Di na kaya ng powers ko chingus. T.T Patawad po. Di ko pa alam kung kelan ako magu-ud ulet eh. Sorry na po... 

Remember: VOTES and COMMENTS <3 

JALGAYO! <3 :*