Anonsta ismimi duyup hızlı adımlarla beni çağırdıkları yere gittim. Bir teyze. Evet evet yanliş görmüyorum. Bir teyze ve beni soruyor. Yaklaştım ve olanları anlamaya çalıştım. Seni oğluma alıcam dedi. Kahkahayı bastım. Bu da neydi şimdi ismimi nerden öğrendi ve anons ettirdi? Bu oğluna beni alma işi de nerden çıktı diye düşünüp ayni anda da kahkaha atmaya devam ederken bir anda yere düştüm. Neler oluyor?? Gözümü açtığımda yatağımdan düşmüştüm. Kendi halime gülmeye başladım. Evet rüya görmüştüm ama konusunu düşündükçe de insanin gülesi gelmiyor değil. Ben o tür şeyler mi düşünüp duruyorum da rüyama girdi? Gülümsemeye devam edip rüyanın hatirlamadigim kisimlarini düşünürken bi andan da düştüğum yerden kalkip çalar saati elime aldım. 09:50?! 10'a geliyor. Bugün staj günüm! Geç kaldııım diye çigliği basıp dolapta ne bulduysam çektim üstüme. Anıl hâlâ uyuyordu. Okuluna geç kaldığını bildiğim için bir andan pantolonumu belime çekip, ayni anda koşarak Anıl'ın odasina girdim. Üniversiteye başladığından beri kendini o kadar salmıştiki. O da giyindi ve koşarak arabaya bindik. O da ne?! Araba çalışmiyor. Büyük bi sinirle kardeşime döndüm. Gece arkadaşlariyla şehri turlayip bütün benzini hiç etmişti tahmin ettiğim gibi. O an, kendimden bir yaş küçük kardeşimle ayni şehirde üniversite okuduğuma pişman oldum! Anahtari hizli bi şekilde çekip firladim. O da peşimden geldi tabiiki. En yakin durağin yolunu tuttuk. Bir de ne göriyim? Hastaneye giden otobüsün gelmesine 42 dk var. Anlasilan yeni gitmiş otobüs. Anıl'a pis bi bakiş atip taksiye binicez dedim. Taksi ararken de ablalik duygularım trip atmaya el vermedi ve barıştım tabiiki. Zaten küslüğümüz de en fazla yarım saat sürerdi her zaman.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KUSURSUZ
FantasyHayatta hepimizin yaşadığı iyi, kötü, sevinçten göklere uçurtacak ya da üzüntüden intihari düşündürecek olaylar oluyor. Gerek bizde, gerek onda, gerek hiç tanımadığımız birinde. Hiç mutlu olmamış ya da hiç üzülmemiş birini tanıyor musunuz? Hayır. Bu...
