sonraki gün kızgındım. sana değil, kendime. sanırım seni mutlu etmek için elimden gelenin en iyisini yapmadım, çünkü gerisayım yine üçe düşmüştü.
neden bu kadar hüzünlü göründüğünü sordum.
kişisel problemler olduğunu söyledin.
sonra da rezalet olduğunu.
kendin için böyle konuşmandan nefret etmiştim.
"rezalet olmak senin suçun değil," dedim ses tonum yükselirken.
daha sonra mümkün olan en alçak tonla konuştum.
"ama rezalet olarak kalıyorsan, senin suçun."
sana kızgın değildim. yemin ederim. sadece üzerimde yoğun bir baskı vardı.
seni mutlu etmek ve yaşam süreni biraz olsun uzatmak için o kadar çabalamama rağmen, işe yaramamıştı. lanet olsun.
kızgın olmamın tek sebebi bu değildi. ayrıca kırgındım. kırgındım, çünkü birinin beni, benim seni umursadığım kadar umursamasını dilerdim.
ve o kişinin sen olmasını.
gözlerindeki incinmeyi gördüm. korkmuş olduğunu bile söyleyebilirim.
bu, hayatımdaki en büyük vicdan azabı ve pişmanlığını yaşamama sebep olmuştu.
seni incitmek istememiştim.
sonra sen, yürüdün ve benden uzaklaştın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
twelve days あ yoongi『tr』✔
Fanfickız, insanların ölecekleri güne kadar başlarının üstünde duran gerisayımı görebiliyordu. yoongi'nin on iki günü kalmıştı, ve hayatının bu kadar kısa sürmesine neden olan şeyi merak etmişti. credit ;; @halseyplanet
