"Yemek istediğin bir şey var mı?"
Jeongin bu soru karşısında gözlerini büyülttü.
'Yemek istediğim şeyleri ben seçebiliyor muyum?' diye düşündü. Kafası çok karışmıştı.
"Şey ben cidden istediğim şeyi yiyebilir miyim cidden?" dedi.
"Evet."
Hiç yemediği şeyleri teker teker saydı Jeongin. "Hamburger, tavuk ve ramen.." Ailesi bunları yemesine hatta yemek yemesine izin vermezdi, hak ettiğini düşünmezlerdi
Chris onları almak için markete gitti, marketten çıktığında polisler onu gördü ve arama yapmaya başladılar. Kafasını eğdiği için şüpheli göründüğünü ve bunu bir daha yapmamasını söylediler, ve birini aradıklarından bahsettiler. 17 yaşındaki bir oğlanı, kaçırılma olayıydı.
Chris her şeyden haberdardı, fakat bilmiyormuş gibi yaptı.
"Onu etrafta hiç görmedim." dedi.
Halbuki o çocuk Jeongindi ve kendi evindeydi ve yaklaşık bir haftadır birlikte yaşıyorlardı.
Bir bildiği vardı. Bir bildiği.
Jeonginin tekrardan canının yanmasına izin vermezdi. Onu ailesine veremezdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
white|jeongchan
Fanfictionbeyaz saçlı, sürekli maske takan christopher bang ve uzun saçları kısacık kesili jeongin'in hikayesi (jeongin aile sorunlarına sahip bir, okulda zorlabalanan çocuktu, christopher ise onu ailesinin zulmünden kurtaran kahramandı) (tamamlandı)
