Cevaplaması çok zor bir soruydu belki. 1 hafta geçmişti.
"Artık seni sevmiyorum."
Yine aynı baş ağrısı. Gözlerini kapattı, ellerini şakak kemiklerine koydu.
Saate bakmak için telefonununun düğmesine bastı. Daha şiddetli bir baş ağrısı... Bu acının yanında küçük bir gülümseme kondurdu yüzüne.
Camz ordaydı, dikdörtgen telefon ekranında ona gülümsüyordu. Eskiden olduğu gibiydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beni bırakacak mısın Lauren?"
Kafasını kesmek istiyordu. Zihni, Her şeyi tekrardan hatırlatıyordu. Ölüm anında gösterilen tüm hayatımız gibi.
Lauren anlamıyordu. Belki bu yüzden bu haldeydi.
Telefonunu açtı ve rehberinde en üstte duran isme tıkladı.
"My love."
*Bu telefon numarası artık kullanılmıyor.*
Gözlerini sımsıkı kapadı. Kulağının hemen yanında Camila'nın fısıltısını duydu.
Loving you was young, and wild, and free *Seni sevmem acemice, vahşice ve özgürceydi* Loving you was cool, and hot, and sweet *Seni sevmek güzeldi, sıcaktı ve tatlıydı.*
Bu şarkıyı ona söylediği geceyi düşündü. Gözyaşları yanağından süzülmeye başlamıştı bile. Devamını hatırlayamıyordu. Zihnini zorladı.
Loving you was sunshine, safe and sound *Seni sevmek gün ışığı gibiydi, sapasağlamdı.* A steady place to let down my defenses *Gardımı indirebileceğim sabit bir yer gibiydi* But loving you had consequences... *Ama seni sevmenin bedelleri de vardı.*
