สวัสดีค่ะ หลังจากซุ่มอ่าน tag #GGAD มานาน ในที่สุดเราก็ตัดสินใจจะแต่งเองค่ะ แต่พอแต่งปุ้บก็บาปเลย เพราะในขณะที่คนอื่นเขาใช้อิมเมจจอห์นนี่จู๊ดหรือเจมี่โทบี้กัน ของเรามาเป็นจอห์นนี่โทบี้ค่ะ (:3TZ) ส่วนสาเหตุนั้นก็มาจากภาพในลิ้งค์นี้เลยค่ะฮือออ (https://twitter.com/penguinroll/status/1076509336707293184)
ดีไม่ดีอย่างไรติชมได้ตามอัธยาสัยเลยนะคะ นี่ก็ใช้ wattpad ครั้งแรก ถ้ามีอะไรเอ๋อๆ เด๋อๆ ไปบ้างก็ขออภัยด้วยนะคะ
/////////////////////////////////////////
Warning: Vampire!AU, Slavery, Strong language, Mild Sexual Content, Albus is around 18-19 years old in this story!
Rate: 15+
"จะถึงแล้วนะคะ"
เกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์เงยหน้าขึ้นเล็กน้อยจากหนังสือที่กำลังอ่านอยู่ วินด้าหยักหน้าให้เขาจากอีกฝั่งของรถม้า คืนนี้คนสนิทของเขาอยู่ในชุดราตรีสีมรกตประดับเพชรพลอยแพรวพราว ผมสีดำถูกรวบขึ้นเป็นทรงตามสมัยนิยม ดูเผินๆ วินด้าก็กลมกลืนกับสตรีชั้นสูงหรือสุภาพสตรีทั่วๆ ไปที่เหล่าขุนนางหนุ่มจะควงมาออกงาน แต่หากดูให้ดีกว่านั้น จะเห็นว่าดวงตาสีเขียวของหล่อนเปล่งประกายอย่างแปลกๆ ภายใต้แสงจันทร์และแสงดาวสลัวๆ ซึ่งลอดเข้ามาในรถม้า มันเป็นประกายของนักล่ายามราตรี
อย่างไรก็ตาม หากดวงตาของวินด้าอาจจะทำให้ใครต่อใครรู้สึกระแวง ประกายที่แท้จริงของดวงตาสองสีของกรินเดลวัลด์ก็อาจจะทำให้ผู้คนเหล่านั้นวิ่งหนีกันกระเจิง แต่วิ่งไปอย่างไรก็ไม่ทันหรอก
ทั้งกรินเดลวัลด์และวินด้าต่างเป็นสิ่งมีชีวิตที่ถูกเรียกว่า 'แวมไพร์' นักล่ายามราตรีผู้ดื่มเลือดของเหยื่อต่างไวน์ และฟังเสียงกรีดร้องก่อนตายต่างเพลงกล่อมนอน
กรินเดลวัลด์ปิดหนังสือโดยไม่พูดอะไร การอ่านหนังสือใต้แสงสลัวนั้นแทบเป็นไปไม่ได้สำหรับมนุษย์ แต่กับแวมไพร์แล้ว แสงอ่อนๆ เท่านี้ก็ไม่ต่างจากแสงอาทิตย์ สว่างพอให้เขามองตัวหนังสือต่างๆ ได้อย่างชัดเจน
YOU ARE READING
Your Blood, My Heart
Fanfictionเกลเลิร์ต กรินเดลวัลด์ ไม่เคยสนใจมนุษย์ที่ถูกนำมาประมูลตามราคากลิ่นเลือดมาก่อน จนกระทั่งผ้าคลุมกรงถูกเปิดออก เผยให้เห็นสินค้าชิ้นสุดท้าย และกลิ่นหอมระเรื่อที่ลอยออกมา มันไม่ใช่กลิ่นทีชวนน้ำลายสอที่สุด ไม่ใช่กลิ่นที่ทำให้เขี้ยวของเขางอกยาวอย่างควบคุม...
