Theo Point of View
Pucha. Ang sakit. Napuruhan ako ni Tim sa one on one namin. Taena nya. Pasalamat sya best friend ko sya. Alam ko namang kahit puro pasa at sugat yung mukha ko gwapo parin ako. Pero putspa natauhan ako don ah. Tss.
*flashback*
Inaya ko si Tim na mag one on one kami. Lalaki sa lalaki. Hindi ko alam pero palagi akong nanalo kay Tim tapos ngayon napuruhan nya ang gwapo kong mukha.
"Magsisisi ka." Panimula nya habang naka handa ang mga kamao niyang sumuntok sa gwapo kong mukha.
"Wala lang paki, Tol." Sagot ko saka tumingin lang ng matalas sa kanya.
"Best friend mo ko, Tol. May paki ako sayo." Sabi nya saka sumugod.
Nagrambulan kami dito sa likod ng building at ngayon nakahiga na kami dito. NASA ibabaw ko si Tim habang kwelyo ako saka sinuntok. "Magising ka, Tol!"
Bigla ko naman syang hinila saka Nilock sa leeg. "Ni minsan Hindi ka naging best friend sakin. Yung taong mahal ko nga sinulot mo pa eh."
Binitawan ko si Tim nang mapagtanto ko na personal ko na pala sya. Baka mapatay ko pa sya."Mahal mo pala bakit hindi mo inamin?"
"Di ko naman inexpect na magiging kayo at mauunahan mo ko. Tsk."
"Sinong nagsabing kami na?"
Napahinto ako.
"Magkaibigan lang kami."
Taena?
"Oo, dahil sa katangahan mo, tol baka maunahan ka na naman ng iba." Lumapit sya sakin sa tinapik ang balikat ko. "Tol, totoong gusto ko sya. Pero mas mahalaga ang friendship natin kaya ginawa ko yung mga bagay na yun. Kasi best friend mo ko." Sabi nya saka nauna ng umalis.
Tangina. Ang tanga ko, puta!
Pinagsusuntok ko yung pader nang mapagtanto ko ang mga katangahan ko. "Gago ka, Theo! Gago ka!" Sigaw ko pa sa sobrang inis.
*end*
Mga 30mins na nagsisimula ang klase ay dumating ako sa classroom. Nag-isip isip pa ako at ngayon, nakapagdesisyon na ko.
Late akong nakarating pero ayos lang. Di naman nila ako pagagalitan. Subukan lang nila at ipapatapon ko sila sa impyerno.
Pagpasok ko ay diridiretso lang ako. Yung puso ko na naman kumakawala dahil nandyan sya.
Fvck this feelings. Just don't look at her, Theo. Please, this once just don't. Fvck! Ang hirap pala. Pero buti at nalabanan ko. Aish.
Nagpaalam yung teacher namin na may meeting at iniwan sa class president ang quiz. Tungkol sa dinisscuss kanina nung wala ako. Taena. Napasabunot na lang ako sa buhok ko dahil ang hirap sagutin. Anak ng tokwa! Baka ipasalvage ako ni Dad kapag nabagsak ko itong simple quiz lang naman 'to. Aish. Kung pwede lang sana akong humingi ng tulong Kay Dizz. Aish.
Maya-maya pa ay naramdaman ko na ang pagkalabit nya sakin. Shet, yung nerve cells sa katawan ko parang nabuhay. Fvck this. Inulit nya pa. Argh! Subukan nya lang—"Ano bang problema mo?!" Bulyaw ko sa kanya.
Maya-maya pa ay tumayo siya.
"Problema? Ikaw, anong problema mo!" Lahat nagulat sa ginawa ko. Maski ako.Napasmirk ako sa isip ko. Gusto Kong malaman kung ano bang saloobin nya. Let's go with the flow.
"Problema ko yon kaya wala ka na don. Sino ka ba? Isa ka lang hamak na alipin ko dati kaya pwede ba, layuan mo na ko. Ayoko na sayo!" Sinadya ko talaga yung dulo. Kung anong mararamdaman nya.Natulala sya sandali. Maya-maya pa ay naiyak na siya. Shet, di ko intensyon na paiyakin sya. Aish. Oo nga pala, medyo sensitive sya. Pucha ka Theo.
"Concern lang naman ako pero walang halaga lang pala ako sayo..." Sa sandaling yon. Nakaramdaman ako ng tawa. Para bang nagdiwang yung mga tainga ko marinig na nagtatampo sya. "Ngayon Alam ko na."
*fast forward*
Dumating ang break time. Lahat nagsilabas na bukod Kay Dizz. Alam ko kasing nakatoka syang maglinis ngayon. Pumunta sya sa likod para kumuha ng walis. Sinundan ko naman sya saka niyakap patalikod.
"I'm sorry." Sambit ko agad.
"Sorry for being rude and mean to you, but you...I really miss you, my puppy." Sabi ko pa saka hinarap sya sakin.
"I'm sorry for being stupid and I didn't tell you before that I..." I sigh. And look straight to her sparkling eyes. Dahil nga umiyak sya. At naiiyak rin sya ngayon.
"I like you."
Tinitigan nya lang ako.
Tae, ayan na naman sya. "Stop staring." Iniwas ko naman ang tingin ko sa kanya. Naakit kasi ako sa mga tingin nya.
Naramdaman ko naman ang naiyak na siya dahil sumisinghot pa sya ng sipon na parang bata. Gusto Kong matawa pero ang cute nya masyado na Hindi ko tuloy magawa. Niyakap ko lang sya saka hinalikan sa ulo.
"I love you." Napatigil ako sa paghaplos sa buhok nya saka sya ay tinignan. "Dati pa. Kaya nga ko pumayag eh. Kaya nga sinusunod ko lahat ng utos mo. Kaya ako nagsosorry palagi dahil naiinis ka sakin, na ayaw mo sakin at sa mga ginagawa ko. Miss na miss kita, sobra." I smiled. The sweetest smile you never see me before. The best feeling ever. "Don't leave me, okay? Yan ang last command ko sayo dahil Simula ngayon, Ikaw na ang boss ko." Sabay kindat. Ngumiti naman sya pati mata nya ay nakangiti na rin. Makita ko lang sya ng ganito. Ayos na ko. Sana, walang magbago.
Ang natutunan ko, "Hangga't may pagkakataon ka pa, gawin o sabihin mo na ang mga bahay bago pa ito mawala."
***
Happy reading guys. The End! Thank you sa mga nagtyaga sa sabaw kong mga ud. Hayaan nyo aayusin ko sa watty haha lovelots😍😘😇😂😁A/N: Bago tooo waaaa ngayon ko lang napagtanto yung kakornihan ko dati wth balakaujan 😂
BINABASA MO ANG
You're The Boss
Short StoryBTS Kim Taehyung (V) and Apink Yoon Bomi Fanfic, short story. 🙂