14 Yaşım

Hayalimin Ortası

Annemleri dinlerken gözüm dışarıya dalmış. Çocukken hep kalabalık ailelere imrenmişimdir. Belki de o zamanlar kardeşim olmadığı içindir. Benim hep hayalimdi bir abimin olması. Onunla maça gitmek eğlenmek derdim olduğunda ona anlatmak biri bişey dediğin de 'seni abime derim' diyebilmek bir yere gitmek istediğim de ona söylemek onunla gitmek.. Hep şeye inanırdım abim veya Ablam olsa kimseye ihtiyacım olmaz. Sonra şükürler olsun belki bi abim bir Ablam olmadı ama bir kardeşim bir de 14 Yaşım oldu.
İlkler de abla olduğumu çokta anlayamadım hala zamanla anlıyorum. Zaman geçti artık çocuk değilim her şeyin farkındayım ve buna rağmen olacağını bilsem yine bir abi yine bir abla isterdim. Çünkü hayalimde onlar benim Çınar ağacım. Kişiler ne olursa olsun varlıkların da kıymetlerini bilmeliyiz. Sonra yokluklarında topraklarını öpmek zorumuza gidebilir.